clean feed

[wojciech iwaszczukiewicz]

Od ok. dwóch lat wytwórnia ta stała się moja ulubioną.Mam już kilkadziesiąt pozycji i szykuja sie kolejne zakupy.

Cenię sobie linie programową tej wytwórni ( najciekawsze dokonania amerykańskiego i europejskiego avantjazzu),jakość nagrań jak i przystępną cenę( natomiast denerwują mnie opakowania!).

Pytanie do Forumowiczów jest następujace.Które nagrania CF w swoich kolekcjach uważacie za najlepsze,najciekawsze,najbardziej wartościowe?

A do nieobznajomionych z produktami CF apel o nadrabianie zaległości!

[ABs]

>wojciech

ciekawy temat, troche jak zawsze jest w wyszukiwarce, ale z przyjemnoscia poczytam...

[dymu73]

Ja także z chęcią poczytam, ponieważ posiadam tylko dwie pozycje, które zachęcaja do dalszych zakupów:

1."We are not Obstinate Islands" The Diplomats"- niesamowity Swell

2. Broo / Lane / Nilssen-Love / Vandermark - 4 Corners. To z kolei muzyka jaką uwielbiam, pełna energii, zadziorności, przesterów, a przy tym "przebojowa" w pozytywnym znaczeniu tego słowa.

 

ps. dobrze Wojciechu ,ze zainicjowales ten wątek, ale po Twoich wcześniejszych wpisach widac ,że chyba masz caly katalog Clean Feed-a więc opowiadaj :-))

pzdr

Bartek

[pp]

Moje ulubione płyty z CF:

 

L.I.P wszystkie

G.Hemingway Q-tet "Devils Paradise"

Dennis Gonzalez Boston Project "No Photograph Available"

Dennis Gonzalez NY Quartet "NY Midnight Suite"

Carlos Barretto Trio "Lokomotiv"

BassDrumBone "The Line Up"

Mark Dresser "Unveil"

 

 

Pozdrawiam

[dong]

znam co prawda niewiele, ale przyznaję, że wszystkie płyty CF, które słyszałem, są co najmniej dobre:

Gerry Hemingway, 'Devil's Paradise'

Gerry Hemingway, 'The Whimbler'

Joe Morris, 'Beautiful Existence'

Mark Dresser, 'Unveil'

chyba wszystko...

z opinią nt. cen to bym polemizował - wg moich kryteriów przystępność zaczyna się jednak poniżej 50 zł...

[aTom]

Moje typy z CF:

Obie płyty kwartetu Gerry Hemingwaya

James Finn Trio - Plaza de Toros

Whit Dickey - Sacred Ground

4 Corners

 

Dwie ostatnie aktualnie bardzo często lądują w odtwarzaczu

 

... i mam apetyt na więcej płyt z Clean feed :)

 

pozdrawiam

[wojciech iwaszczukiewicz]

A oto moje typy:

Joe Morris Quartet "Beautiful existence" genialna!

The Julius Hemphill Sextet "The Hard Blues" muzyka Juliusa H. bez Juliusa dobra

Lisbon Improvisation Players "Spiritualized" bardzo dobra

Roswell Rudd/Mark Dresser "Air Walker" bardzo dobra

Alvin Fiedler Trio "A measure of vision" świetna

Charles Gayle "Shout" świetna

The Diplomats "We are not obstinate islands" genialna

Carlos Barretto Trio "Radio song" bardzo dobra

Carlos Barretto "Lokomotiv" bardzo dobra

Whit Dickey "Sacred Ground" świetna

Whit Dickey "In a heartbeat" świetna

Dennis Gonzalez Spirit Meridian"Idie wild" świetna

Dennis Gonzalez "Boston Project" genialna

Dennis Gonzalez NY Quartet "Midnight Suite" świetna

Mark Dresser "Univeil" genialna

Gerry Hemingway Quartet "The Whimbler" bardzo dobra

Gerry Hemingway Quartet "Devils Paradise" bardzo dobra

Sten Sandell Trio + John Butcher "Strokes" dobra

Adam Lane,Ken Vandermark,Magnus Broo,Paal Nilssen-Love "4Corners" bardzo dobra

Anthony Braxton/Joe Fonda "Duets" świetna

 

Większość tych tytułów nabyłem za podszeptem Pawła B. i nie żałuję!Ta wytwórnia nie wypuszcza nagrań nieudanych!Kupujcie płyty Clean Feedu!

[ABs]

... gdzie kupujecie plyty, czyli czy producent ma na swojej stronie najnizsze ceny?, bo czasami roznie z tym bywa...

[wojciech iwaszczukiewicz]

Ja kupuję w Multikulti.

[pp]

ABs, 7 Gru 2007, 19:26

 

>... gdzie kupujecie plyty, czyli czy producent ma na swojej stronie najnizsze ceny?, bo czasami

>roznie z tym bywa...

 

 

Nowości są droższe niż u nas ale starsze pozycje można wyrwać bezpośrednio z CF za 11.90 EUR (i przesyłka bez opłat)

[dong]

^w.i.

 

czy w Twojej skali 'świetna' lokuje się pomiędzy 'bardzo dobra' a 'genialna', czy w innym miejscu?

[wojciech iwaszczukiewicz]

>dong

 

 

Tak mniej więcej.

[aTom]

No to tera łyżka dziegciu ;)

Wojciech wspomniał o tym na początku, i muszę mu tu przyznać rację - rzeczywiscie nowe pudełka CleenFeed sa wnerwiające. Takie troche silenie się na oryginalność (skoro Winter&Winter, Screwgun czy hatology tez poszly ta drogą). Ale w sumie nawet by to było fajne (ten pomysl z zamykaniem na magnesik - tego jeszcze nie widzialem;) gdyby ktos pomyślał też o takim 'szczególe' jak zabezpieczenie płyty... chocby jakas fajna koperta (jak te w kartonikach z Okki) czy taki 'pierdolnik' trzymajacy dysk jak w kolorowych screwgunach, a tak... ech, kolejne pudelka rysujace plyty, nosz kujwa mać!

 

pozdrawiam

[Gość glubisz]

Zakładam wątek dla wszystkich szukających dobrego jazzu.

Moje pytanie brzmi: jaką droge obrać kiedy padam na kolana przed: Tony Malaby - Tamarindo, Tom Rainey - Pool School. A nie trawie nagrań live Petera Evansa z tejże wytworni (przejechałem się i nie chce znowu wydać pieniedzy w coś co mi się nie spodoba). Co polecicie w podobnej estetyce jak te dwie wymienione przezemnie płyty? Prosze o porade!

[Gość glubisz]

Co byśćie polecili w podobnej nucie i estetyce do tego: Tony Malaby - Tamarindo, Tom Rainey - Pool School.

[lech75]

Tamarindo akurat nie było mi jeszcze dane posłuchać, ale polecam Tony Malaby - Paloma Recio z Nashetem Waits'em na perkusji (Nashet nagrał w tym roku m.in płytę Four z naszym Maćkiem Obarą). Z CleenFeed'u koniecznie projekt Vandermark, Morris, Gray - "Rebus" oraz projekt Vandermarka Tripleplay - "Gambit". Płyty nie należą do nowości , ale jak sądzę ta estetyka powinna Ci się spodobać:)Dostępne m.in. w Multikulti. Pozdrawiam

[Gość glubisz]

Wielkie dzieki:)

[Gość glubisz]

Słuchałem na razie tą płyte Tony Malaby - Paloma Recio. Świetna, o coś takiego mi chodziło. Ale Tamarindo z dwie klasy lepsze, posłuchaj lech75 koniecznie!:)

[aTom]

Słuchałem na razie tą płyte Tony Malaby - Paloma Recio. Świetna, o coś takiego mi chodziło. Ale Tamarindo z dwie klasy lepsze, posłuchaj lech75 koniecznie!:)

 

Po 'Tamarindo' Tony Malaby wydał dla CF dwa albumy, oba znakomite. W 2009 wyszła płyta 'Voladores' z inną, ale też świetną sekcją Tom Rainey - Drew Gress dodatkowo wzbogaconą o drugiego drummera/perkusjonaliste - Johna Hollenbecka.

 

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

 

Muzycznie jest spokojniej, subtelniej, sporo tu smaczków i zakrętasów (dużo perkusyjnego 'tła') a mniej czystego freejazzowego mięcha.

 

W 2010 ukazało się 'Tamarindo Live' w składzie poszerzonym o gościa specjalnego i niebylejakiego - Wadade Leo Smitha. Tutaj to już mamy prawdziwą freejazzową ucztę, ale to rzecz jasna free grane finezyjnie, a nie 'siłowo'. Obecność Wadady mocno zaznaczona, w moim odczuciu dość się różni to nagranie od Tamarindo studyjnego. Więcej tu abstrakcji i szorstkości klasycznego czarnego free.

 

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

 

Wciąż jednak najbardziej spośród płyt Tony'ego Malaby lubię 'Tamarindo' w trio. Choć koncertówka to jeszcze dość świeży nabytek i jej pozycja rośnie wraz z każdym odsłuchem :)

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[Gość glubisz]

Mam tą płyte live i bardzo mi się podoba, zwłaszcza przepiękne sola Wadady. Szkoda że to nie realizacja live bo na tym ta muzyka najwięcej traci.

[aTom]

Mam tą płyte live i bardzo mi się podoba, zwłaszcza przepiękne sola Wadady. Szkoda że to nie realizacja live bo na tym ta muzyka najwięcej traci.

 

 

Rzeczywiście sola Wadady wręcz nieco przyćmiły Malaby'ego, stąd moim zdaniem dość mocno odbiega ta płyta od 'Tamarindo'.

Ale że to nie realizacja live? No jak nie, jak tak? Fakt, że jakość nagrania mogłaby być nieco lepsza, Clean Feed przyzwyczaił nas do trochę lepszego poziomu w tym względzie, ale też nie żeby tym razem przeszkadzało to w odbiorze.

 

Pozdrawiam

[Gość glubisz]

poprawka: szkoda za TO realizacja live... :)

[Gość glubisz]

Płyta live Tamarindo odbiega też od oryginału tym że jest bardziej żywiołowa za sprawą Wadady Leo Smitha. Tamarindo jest bardziej intelektualna.

 

>aTom

Pewnie masz lepszy sprzęt od mojego bo ja realizacji wersji live stawiam duży minus. Intrumeny mają po dłuższym osłuchaniu podobną barwę i zlewają się ze sobą.

[aTom]

Płyta live Tamarindo odbiega też od oryginału tym że jest bardziej żywiołowa za sprawą Wadady Leo Smitha. Tamarindo jest bardziej intelektuala.

 

Zgadza się! Live jest bardziej rozwichrzona i dzika, za to studyjna płyta w trio bardziej poukładana, choć trzeba przyznać że jest poukładana w bardzo niepoukładany, ciekawy i oryginalny sposób.

 

>aTom

Pewnie masz lepszy sprzęt od mojego bo ja realizacji wersji live stawiam duży minus. Intrumeny mają po dłuższym osłuchaniu podobną barwę i zlewają się ze sobą.

 

Nie wiem czy mam lepszy, bo równie dobrze można by wywnioskować, że mam gorszy;) Faktem jest, że po pierwszym odsłuchu byłem 'Live' mocno rozczarowany, jeśli chodzi o jakość nagrania. Rejestracja tego koncertu jest dość ehm... dziwna, trochę jakby zamglona i przymulona. Brzmi ten koncert nieco jak zza kotary. Ale jak się da głośniej robi się lepiej:) I w sumie nie przeszkadza to bardzo w odbiorze tej znakomitej muzyki. Bywają koncertówki nagrane dużo gorzej, wolę już takie brzmienie niż realizacje suche, odchudzone czy wręcz ostre, co się przy nagraniach live zdarza. Faktem jest, że tym razem realizacja techniczna jest poniżej poziomu, do którego Clean feed przyzwyczaił.

O takim na przykład Eremite nie wspominając, płyty live z tego labelu to dopiero potrafią brzmieć!

[Gość glubisz]

Tak pozatym to z Clean Feedu polecam z tego roku:

Adam Lanes - Ashcan Rantings

Bernardo Sassetti - Motion

[aTom]

Tamarindo akurat nie było mi jeszcze dane posłuchać, ale polecam Tony Malaby - Paloma Recio z Nashetem Waits'em na perkusji (Nashet nagrał w tym roku m.in płytę Four z naszym Maćkiem Obarą).

 

Właśnie słucham 'Four' Macieja Obary. Jak się komuś podoba 'Tamarindo' Malaby'ego, powinien sięgnąć po ten album (wydawca Ars Cameralis), choć nie to, że narzuca się tu jakieś oczywiste podobieństwo. Po prostu jak ktoś lubi tamtą płytę, polubi i tą:)

Skład gwiazdorski, bo oprócz wspomnianego Nasheeta Waitsa grają tu takie tuzy jak Ralph Alessi i Mark Helias. Jak dla mnie jedna z płyt roku 2010, i nie to, że z zakładki 'Polska', bo w tym przypadku takie podziały na 'Polskę' i 'Świat' tracą sens.

Album ładnie wydany w digipaku (choć oprawa graficzna dość ehm... minimalistyczna;) , sound też super.

 

Z CleenFeed'u koniecznie projekt Vandermark, Morris, Gray - "Rebus" oraz projekt Vandermarka Tripleplay - "Gambit". Płyty nie należą do nowości , ale jak sądzę ta estetyka powinna Ci się spodobać:)Dostępne m.in. w Multikulti. Pozdrawiam

 

Tripleplay nie znam, ale 'Rebus' rzeczywiście świetny. Rzecz nawet dla mocno znudzonych Vandermarkiem, naprawdę pozytywnie zaskoczyła mnie ta płyta. Do tego brzmieniowo 10/10 :)

 

Pozdrawiam

[Gość glubisz]

Tripleplay nie znam, ale 'Rebus' rzeczywiście świetny. Rzecz nawet dla mocno znudzonych Vandermarkiem, naprawdę pozytywnie zaskoczyła mnie ta płyta. Do tego brzmieniowo 10/10 :)

 

Właśnie słcuham Rebus. Jeśli chodzi o estetyke kolega który to polecał mnie nie zawiódł bo o to mi chodziło. Vandermarka znam z tej płyty tylko wiec nie moge być nim znudzony, wręcz przeciwnie!

 

btw. A "Four" znam od premiery, świetna płyta!:)

[lech75]

Cieszę się , że mogłem co nieco podpowiedzieć  Co do Maćka Obary (chociaż nie z Clean Feed’u) polecam najnowszy projekt o nazwie MaMuGe3 . Tym razem trio (jak na „I can do it” z 2009 roku) w składzie Maciek Obara, Harvey Sorgen (perkusista m.in. Billa Friessel’a, Wadady Leo Smith’a) , John Lindberg (kontrabasista m.in. Anthony'ego Braxtone'a). Na płycie wydanej także przez Ars Cameralis mamy 45 minut , jak dla mnie, świetnej, energetycznej muzyki, zagranej z polotem i tym czymś, co sprawia, że chce się sięgać po takie dźwięki nie raz i nie pięćNie wiem czy bardzo ustępuje poprzedniej Four…Dodam na koniec , że najtaniej w Fonografice. „Tamarindo” – wersja nie live – Glubiszu masz chyba rację , mnie też bardziej przypadła do ucha niż „Paloma Recio”, chociaż obie, jak najbardziej na bardzo wysokim poziomie. Kolega aTom ,jako , że był uczestnikiem koncertów Vandermarka i s-ki w Alchemi w marcu 2004, zapewne tylko potwierdzi, że 12 płytowy box The Vandermark 5 , który jest zapisem tamtych koncertów, to pozycja obowiązkowa, chociaż jednorazowo duży wydatek (jak dla mnie). Materiał zawarty na krążkach to przeszło 50 utworów pochodzących z 8 różnych płyt (taki Vandermark można powiedzieć w pigułce;, chociaż czy ja wiem ,czy w jego wypadku można tak pisać….) Bardzo dobrze zrealizowana, świetny i koniecznie do przesłuchania (słuchania , bez końca ;)) muzyka.

[Gość glubisz]

Dobra, Vandermark osłuchany jako tako wiec prosze o jakieś nowe wskazówki płytowe:)

 

Z tym Tamarindo i Paloma Recio przesadziłem że z dwie klasy lepsza, może jedna klasa:) Obie świetne.

 

btw. A tak a propo Maćka Obary, mam Four i zastanawiam się czy warto w tym szale i nawale płyt do kupienia kupić nową w trio. Lepsza czy gorsza?

[wojciech iwaszczukiewicz]

Potwierdzam etuzjastyczne opinie o płycie Tony Malaby Tamarindo Live i dorzucam nagranie nonetu Adama Lane Rantings ashan.