Płyty M. Davis\'a.

[wasylak]

Jakew,

 

chodzi Ci o który dokładnie wątek? Kurcze, w "Jednej ulubionej płycie" ludzie wskazują na ulubione albumy Milesa, ale nie jestem pewien, że to ten wątek wskazujesz,

 

pozdrawiam

[post.swan]

Wasylak, strona 3, TOP wszechczasów Davisa

[wasylak]

Oki, dzięki! przejrzałem :))) (wątek, oczywiście)

[1siedem]

No to się narażę wszystkim - kind of blue mnie nudzi, poza tym nie prezpadam za dźwiękiem trąbki, zwłaszcza w nadmiarze. Wiem jestem odmieńcem:)

[mike1973]

nikomu się nie naraziłeś po prostu pomyliłeś wątki!

[pegasus]

Podpisuje się pod wypowiedzią poprzednika. Zawsze niezwykle mnie bawią tego typu posty na forach internetowych. "Niewiele wiem, praktycznie nic nie rozumiem, ale się wpiszę - może jednak to będzie fajne?"... W tym przypadku nie było - kogo obchodzi opinia totalnego laika w temacie, w którym się wypowiedział? Ano nikogo z piszących tutaj pewnie. Co oczywiście nie zmienia faktu, że zawsze można zaśmiecić wątek. Tępić! Tępić trolle!

[Jakew]

Pegasus, z całym respektem dla Twoich dobrych intencji, nic nie wniosłeś ani do tematu, ani do atmosfery tematu:)

 

Wracając do groovu o którym wczesniej wspomniałem - Miles w okresie 1969-75 eksperymentował jak mi się wydaje głównie z rytmem i gdy słucham BBrew-LiveEvil-JackJohnson-BigFun-Agharta to boy! jak te rytmy się różnią. Moje ulubione to te z Agharty i B.Brew. Gra samego Milesa stopniowo coraz mniej stanowi - na Agharcie z 1975 to już tylko jakieś przetworzone elektrycznie (wah wah?) mało przypominające starą dobrą trąbkę niesecjalnie istotne wstawki w główną rozgrywkę między Hendersonem, Fosterem i gitarzystami.

[mike1973]

Jakew przepraszam to mój strzał był, ale nie mogłem sobie odmówić.

Co do Mistrza myślę że ten okres to wcale nie experymenty, to czucie. Problem dla słuchających jest taki że wszyscy słuchamy wszędzie najczęściej na cztery i ni cholery nie potrafimy przyzwyczaić naszej głowy do tego że owszem na cztery może być zawsze ale akcent no to on będzie tam gdzie poczuję że chcę się zintegrować z resztą bandu żeby mieć nić porozumienia w ograniu następnej frazy bądź tematu. Poza tym jeszcze jedna rzecz, Dobrze zagrane ozdobniki tworzą w utworze swoitą rytmikę, która potrafi subiektywnie utwór przyśpieszyć lub dodać mu wręcz swingującego feelingu. Takie ozdobniki potrafią nawet zmienić relacje w timingu sekcji rytmicznej do teszty, która na tej bazie jest w stanie improwizować posługując się wtedu tą zmianą i zagrać kompletnie od czapy tylko czując muzykę.

[1siedem]

Kolego pegasus !

Laikiem raczej nie jestem bo sam przez wiele lat pobierałem nauki i grałem. Nie zostałem zawodowym muzykiem bo wybrałem co innego. Zważ ,że mój dopisek miał nieco inne znaczenie - jakie? - pozostawiam Twojejdomyślności i inteligencji !

pozdrawiam

[mike1973]

co nie zmienia faktu że znowu nie na temat.

[Witek B.]

Jakew, 28 Lut 2009, 00:10

>Wracając do groovu o którym wczesniej wspomniałem - Miles w okresie 1969-75 eksperymentował jak mi

>się wydaje głównie z rytmem.

 

Był inny trębacz, który w tym okresie znacznie bardziej eksperymentował z rytmami, a robił to wraz ze swym nawet 23-osobowym big-bandem. Nie wiem dlaczego o muzyku tym nie mówi się wiele, a w Polsce jest prawie zupełnie nieznany mimo, że był pierwszym, który na Jazz Jamboree free jazz zagrał.

Oto próbka gry zespołu Dona Ellisa w rytmie 33/16, niestety orkiestry prawie nie słychać, a szkoda, bo brzmi doskonale.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

 

A wracając do tematu, czyli Milesa. Wszystkim, którzy cenią Go za umiejętność doboru muzyków bardziej niż za grę na trąbce polecam kwintet V.S.O.P., którego członkowie: Hancock, Carter, Shorter i Williams, mając dość eksperymentów Davisa, wymienili go na Hubbarda i zagrali parę koncertów jak dawny kwintet Milesa, a momentami nawet lepiej.

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[hazardzista5]

Dong, Jakew, Post.swan, i Inni,

 

spóźnione dzięki za odpowiedź,

zatem mając na uwadze moje bardziej elektroniczno - rockowe upodobania (naleciałości) np. Hancock to chyba bardziej podejdą mi te płyty Milesa z przełomu lat 60/70 tych.