Muzyka i kluby

[wasylak]

Przechodziłem ostatnio z kobietą wieczorem obok żydowskiej knajpki w moim mieście. Zerknąłem przez szybę do środka- było prawie pusto, jakieś dwie pary przy stolikach, no i jeden gość. Ale widzę- gość gra na fortepianie. Weszliśmy więc, z ciekawości. Faktycznie- fortepian niczego sobie, starszy pianista gra przeróżne standardy, usiedliśmy obok, zamówiliśmy wino. Poczuliśmy, że jest pięknie, bawiliśmy się w odgadywanie kawałków, stuletni austriacki instrument w kolorze orzecha wybrzmiewał słodko. Aż tu nagle przyszedł kelner, szepnął w ucho pianisty, że już 22.00. Ten zagrał coś na pożegnanie. Potem porozmawialiśmy z nim trochę, i zostaliśmy w ciszy. Nagle z głośniczków na ścianie puścili Cohena. I stało się oczywiste, że już po wieczorze. Myśl, że skoro ten Cohen, w końcu fajny gość, knajpiany przecież repertuar, tak razi przy dopiero co wybrzmianym piano, to jak tu pójść dalej, zgodnie z wieczornym planem? Nieznośna myśl, że gdzieś tam w pubach i barach- bębni i huczy klubowa muzyka, a mogło być, ba! było tak pięknie... Poszliśmy w końcu dalej, gdzieś, gdzie Guiness niechętnie kosztuje 16pln, ale muzyka, choć z głośników, nie rani uszu.

Tam, wtedy, siedząc koło fortepianu, stało się oczywistym, że żyjemy w świecie plastykowej kultury i niemal braku alternatywy, ogłupiani i ogłuszani przez tandetne łuputup, jedynym rytmem, do którego mamy się bawić w sobotnią noc.

Macie u siebie gdzieś w miastach miejsca z muzyką, czy może wyłącznie zadymione spędy ryczące pulsem tzw. popkultury?