Steve Hillage

[zildjian]

Właśnie przeczytałem wywiad w Classic Rock. I przypomniałem sobie Motivation Radio sprzed lat. Nawet i zamówiłem. Będzie rozczarowanie? Słuchacie go dzisiaj?

[mc iek]

Akurat słuchałem L. Wyszedł na remasterze. Spore rozczarowanie. Kupiłem też podwójny koncert ( Hillage + Tractor ) - również bez rewelacji.

Muszę sprawdzić jeszcze System 7.

[zildjian]

Motivation Radio uznawana jest za najlepszą (w prasie,he,he). Mam nadzieję,że nie będzie dużej wtopy :-)

[xniwax]

Od czasu do czasu wracam do jego płyt i nadal lubię "Fish Rising", "L", "Green" i koncertowy "Live Herald". Może jednak troche się to zestarzało, lecz dla mnie jest to nadal ciekawe granie.

[Mr1974]

Mam nadzieję, że pamiętacie np a Arzachel czy o Khan i Egg? - Tam jest trochę inny Hillage niż ten solowy.

Dawno już nie słuchałem Hillage'a solo - mam 3 płyty: L, Motivation Radio i Fish Rising. Z tego, co pamiętam L i Fish Rising całkiem mi się podobały.

Warto też może wspomnieć o fakcie, że Steve realizował się również jako producent płyt. Z tego co pamiętam były to jakieś albumy m.in. Simple Minds, Real Life (pamięta ktoś tę grupę???), Bankstatement Tony Banksa, . W latach 90. był pdoducentem płyty The Charlatans (jak dobrze pamiętam grupy lubianej wtedy w Polsce).

Pamiętam, jak członkowie Simple Minds opowiadali o współpracy ze Stevem: spóźniał się na sesje, przychodził w ubraniu przypominający piżamę, pomrukiwał, gadał do siebie, puszczał głośne bąki:) itd. Niewiele wnosi to obrazu człowieka - dodaje jednak trochę radości i uśmiechu.

[graaf]

przypomniałem sobie ostatnio "Fish Rising"

i nic

taka muzyczka, pasuje do wizerunku gościa, który chodzi w piżanie i głośno puszcza bąki

[mc iek]

No to załatwiłeś wątek.

Kto się teraz przyzna, że lubi muzykę SH ?????

:))

[zildjian]

Jak przesłucham płytę i się spodoba - przyznam się

[bach]

Lubię tego człowieka - choćby za to, że jako gitarzysta jest zupełnie inny. Fakt, dużo kiepskich nagrań, ale za to parę momentów "L", "Green" i "Fish Rising" do dziś się broni. Ambientowcom polecam z kolei płytę "Rainbow Dome Musick". Ten medytacyjny album nagrany z Miquette Giraudy wyprzedził duużo rzeczy, które się później pojawiały w muzyce. I w zasadzie nie zestarzał się w ogóle. Choć ostrzegam - rzecz dla amatorów. "Motivation Radio" bym unikał. Podobnie jak płyty "For To Next" i zespołu System 7 (chyba że ktoś lubi techno).

Polecam z kolei gorąco Gong z udziałem Hillage'a. Tam znajdziemy jego charakterystyczne brzmienie gitarowe w lepszym otoczeniu.

[calghar]

Mam jego koncert na VHSie z lat siedemdziesiątych nagrany z WDR.Koncert super.Polączenie rocka i instrumentów elektronicznych w jwgo wydaniu to na tamte lata kawał dobrej roboty,a i teraz słucha,a jeszcze lepiej ogląda się z zainteresowaniem.Technicznie nie jest to dobry gitarzysta,podobnie jak David Gilmour,czy R.Blackmore i jeszcze wielu innych,ale wszyscy potrafili stworzyć super klimaty i są rozpoznawalni o co w dzisiejszych czasach jest trudno.Na koniec dodam ciekawostkę,mam nadzieję,że nie wszyscy o tym wiedzą.Dostałem płytkę DVD z hitami M.Oldfielda i wielkie zdziwienie,bo w Dzwonach Rurowych zagranych w dużej mierze na żywo jednym z gitarzystów był nie kto inny jak Steve Hillage.

[zildjian]

calghar, 11 Mar 2007, 19:22

Technicznie nie jest to dobry gitarzysta,podobnie jak

>David Gilmour,czy R.Blackmore i jeszcze wielu innych,ale wszyscy potrafili stworzyć super klimaty i

>są rozpoznawalni o co w dzisiejszych czasach jest trudno

 

 

Tiaaa, co do Gilmoura zgodzę się. Technicznie nie błyszczał. Ale czy o to chodzi ?

Ale żeby Blackmore nie dysponował techniką...... Jak więc ją rozumiesz?

[zildjian]

calghar, 11 Mar 2007, 19:22

Technicznie nie jest to dobry gitarzysta,podobnie jak

>David Gilmour,czy R.Blackmore i jeszcze wielu innych,ale wszyscy potrafili stworzyć super klimaty i

>są rozpoznawalni o co w dzisiejszych czasach jest trudno

 

 

Tiaaa, co do Gilmoura zgodzę się. Technicznie nie błyszczał. Ale czy o to chodzi ?

Ale żeby Blackmore nie dysponował techniką...... Jak więc ją rozumiesz?

[calghar]

Dałem przykład Blackmora ponieważ oglądałem chyba wszystkie jego występy na żywo,oczywiście z płyt DVD lub kaset i nigdy nie zagrał solówki tak jak na płytach realizowanych w studiu.Przepraszam,jest jedna płyta Made In Japan,na której faktycznie gra nawet lepiej niż w studiu,ale czy nie zostały one zmienione i dograne póżniej - tego nie wie nikt.Wracając do tego,że jest kiepski wystarczy posłuchać koncertowych wydań utworu Highway Star.W nich jest nawet żenujący,uważa sam chyba że jest gwiazdą,wszyscy już grają,a on sobie wchodzi w połowie utworu i coś tam kombinuje,ale ma czas na to,żeby wylać kubek z napojem Ianowi Gillanowi.I nie pomogą tu nawet faktycznie ciekawe wykonania utworów klasycznych.Ale co do klimatów i pomysłow na ciekawe rify gitarowe to faktycznie stworzył ich wiele i to bardzo dobrych,które mogą się podobać do dziś.Natomiast co do Gilmoura to jego gra jest zawsze piękna,w miarę wiernie odtwarza swoje pomysły na scenie i brzmienie jego Fendera jest rozpoznawalne,technicznie są to jednak bardzo proste do wykonania zagrywki.

[xniwax]

> calghar

 

Cały urok gry Blackmora zawsze polegał min. na tym, że na każdym koncercie solówki grał inaczej, W większosci przypadków koncertowe nagrania DP czy Rainbow były niepowtarzalne za każdym razem. Właśnie świetna technika, brzmienie i rify go wyróżniały.

[xniwax]

Właśnie wysłuchałem "Green" Steve Hillage`a i mam wrażenie Steven Wilson z "Jęzozwierzy" słuchał i lubi tę płytę a szczególnie kawałek "The Glorious Om Riff"

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )