ciepło - zimno

[Edward]

Brzmienie ciepłe - brzmienie zimne, to określenia, które padają tu na forum często. Przyznam, że nie wiem co ma na myśli osoba, która takiego zwrotu używa. Ponieważ zdarzyło mi się zauważyć, że dwie osoby potrafią o tym samym zestawie lub urządzeniu wyrazić dokładnie przeciwne opinie, czyli wspomniane ciepłe - zimne, chciałbym Was zapytać jak rozumiecie te pojęcia. Jestem tego bardzo ciekaw.

[Simonello]

Hmmm... No w moim rozumieniu brzmienie ciepłe to takie, w którym stawia się na pełną, wyeksponowaną średnicę i miękki dół - wysokie pełnią tutaj rolę drugoplanową, ale nie mogą być ostre!

Natomiast brzmienie zimne to chyba oczywiste - odwrotność ciepłego, czyli:

Ostre, narzucjające się wysokie, twardy i kopiący bas, schowana średnica.

 

Ale w sumie to każdy może odczuwać to inaczej.

[mag99]

Jesli chodzi o brzmienie ciple, to mam podobne odczucia jak Simonello, miekki bas, zaokraglony, dla niektorych moze byc taki mulowaty, gora nie nachalna jakby lekko przykryta, ladna srednica bez zadnych sykow, cykow...

 

okreslenia zimny chyba nigdy nie uzywalem wiec ciezko mi okreslic co to bedzie, chyba po prostu przeciwienstwo

 

Mag

[mag99]

aha, moze dodam tylko ze w niektorych przypadkach rodzaj komponentow w torze juz moze jakos to narzucac, chodzi mi konkretnie o wzmacniacz, lampowy sam w sobie cieplo niesie:))

 

Mag

[Edward]

No dobrze, a jeśli średnica jest wyeksponowana, a bas mimo wszystko dobrze kontrolowany to jest ciepło czy zimno?

[annawroc]

jak pisano wcześniej-dla każdego coś innego

dla mnie najwięcej ciepła daje średnica, przy czym wysokie nie mogą syczeć, powinny być łagodne, gładkie ale nie wycofane. bas dla mnie nie ma znaczenia co do określania ciepło zimno

[tadeo]

Jeżeli nie jest sucho to jest ciepło.

[Edward]

-> tadeo

 

to przeciwieństwem "ciepło" jest "sucho", a nie "chłodno"?

[Zwrotnik]

-----> annawroc

Otóż to! zgadzam się co do średnicy i wysokich, bas natomiast musi dla mnie łączyć sprężystość i kontrolę z odpowiednim wypełnieniem i soczystością, nie może suchutki i malutki, ja tak pojmuję brzmienie ocieplone.

[annawroc]

no tak, bas nie ma znaczenia, pod warunkiem, że w ogóle jest;) w ciepłocie mi nie przeszkadza, czy sie będzie rozlewał czy będzie sprężysty, natomiast w jakości dźwięku, jako określenia dobry-zły to już co innego. i tu mamy podobne odczucia jak sie okazało po spotkaniu

[zukzukzuk]

To wydaje sie proste.

Jak gra "ciepło"- z reguły jest miło i przyjemnie (uwaga: jak jest za ciepło - robi sie duszno !), jak "zimno" - można czasami dostać dreszczy...

Tak, jak w życiu.

Jedno i drugie ma zwolenników.

[Edward]

Czyli bas nie ma tu znaczenia. A zatem wychodzi na to, że "ciepło" to wyeksponowana średnica, tak?

[gLiNa]

Audio słownik wg. Gliny.

 

Dźwięk zimny, czasem także nazywany klinicznym, jasnym - obowiązkowy etap rozwoju u każego audiofila ;) Dźwięk ekstremalnie precyzyjny, szczegółowy. Olbrzymia przestrzeń w głąb i precyzja lokalizacji taka, że z łatwością można na kartce rozrysować prawdziwe ustawienie wykonawców. Taki dźwięk odznacza się olbrzymią ilością detalu i szczegółów na wysokich tonach. Konturowość. Bas krótki i precyzyjny.

 

Suchość - zjawisko często toważyszące zimności. Dalsza poprawa "precyzji" będąca wynikiem postawienia na dokładność kosztem płynności (w słabszych systemach płynności i ponadprzeciętnej precyzji nie spotyka się w parze).

 

Słodkość - tak zwana płynność dźwięku. Może być nadmierna, kiedy np. drobne wibracje są rozmywane do pozornie spójnej całości. Dźwięk może być jednocześnie zimny i płynny o ile bas i średnie tony nadal będą szybkie i krótko wybrzmiewające. W rzeczywistości jednak słodkość częściej można spotkać w systemach ciepłych.

 

Dźwięk ciepły - dłużej wybrzmiewający, obfitszy na basie i średnich tonach, góra nadal może nieść dużo detalu, ale nie wyrywa się przed reszte i nie jest tu głównym nośnikiem dźwięku. Wielką sztuką jest uzyskanie odpowiedniego rytmu w dźwięku ciepłym , czyli basu który potrafi jednocześnie silnie uderzyć i nadać ciężaru, majestatyczności.

 

Dźwięk ciemny - nie ma moim zdaniem wiele wspólnego z ciepłym. Przede wszystkim zachwiana równowaga tonalna w postaci niedostatku wysokich tonów.

 

Klucha - dźwięk bez prędkości, bez wybrzmień, mało informacji o lokalizacji. Ogólny bałagan. Częstym towarzyszem są mocno uwydatnione wysokie tony aby nadać ostrości i pozornej przestrzenności. Synonim systemów kina domowego.

[gLiNa]

Systemów kina domowego, czyli niedrogich kompletów do takich celów konstruwanych. Nie dotyczy oczywiście KD wysokiej klasy, na głośnikach które równie dobrze mogłyby istnieć w dobrym stereo.

[gLiNa]

No i zapomniałbym o jednej z najważniejszych rzeczy.

 

Dźwięk naturalny to taki w którym poza naturalnością tonalną, instrumenty i głosy mają prawdziwe rozmiary, nasycenie. Wokale nie są cienkie tylko czuć, że artysta posiada klatke piersiową. Da sie odczytać czy śpiewając miał na twarzy uśmiech czy grymas. Instrumenty są pełne, gitary mają pudła, a nie tylko struny. Nie może być nadmiernie konturowy, ani nadmiernie nasycony. Detale i pogłosy nie mają prawa odwracać uwagi od przekazu emocjonalnego. Muszą sobie po prostu być.