nazwiska rosyjskie

[jotesz]

napotkałem ostatnio taką formę: Andrzej Konchalovsky, w recenzji "Króla Leara".

Jeśli już jest on AndRZejem, to powinien być KonCZAŁOWSKIM, a jeśli przez ch_v_y, to może Andrewem? No bo Andriej stworzyłby kolejny galimatias!

Nie mam pretensji do autora, nie wiem nawet, czy uczył się języka rosyjskiego...

Winą obarczam całą polską prasę i resztę mediów też. Nazwiska sąsiadów ze wschodu anglicyzowane wyglądają dla mnie idiotycznie - przecież większość z nas wie, jak się je wymawia i potrafi ich brzmienie spolszczyć i do tych form zupełnie niepotrzebne jest pośrednictwo języka angielskiego. Używanie języka germańskiego czy romańskiego do transkrypcji nazwisk w językach słowiańskich jest pomyleniem z poplątaniem...

Media gadane mają trudne zadanie, bo na głos wymawiać trzeba nazwiska rosyjskie, angielski, niemieckie i w stu innych językach.

Ostatnio zdumiał mnie nawet mój ulubiony teleekspresowy Orłoś, który Niemca Humboldta wymówił "hambold".

Jak widać - angielski rulez! Aż do przesady!!!

Pazdrawliaju!

A może "postrafiam"?

[wernen]

I straszno i smieszno.

[jozwa maryn]

Istnieją międzynarodowe zasady transliteracji egzotycznych alfabetów, które teoretycznie powinny być stosowane powszechnie. Czasem zresztą służą celom pozamerytorycznym, jak straszliwa chińska Pinyin, jawnie nietrafna ale forsowana przez rząd ChRL. Nieststy, te transliteracje nie uwzględniają narodowych znaków diakrytycznych (z nielicznymi wyjątkami, do których nasze nie należą). Stąd te wszystkie Konchalovskiyie. Istnieją też narodowe transliteracje, polska tradycyjna transliteracja grażdanki jest dla nas bardzo czytelna, jednak nieczytelna dla obcokrajowców. Se la wi. Nie wiem, czy mogą być stosowane zamiennie, sądzę że decyduje rozsądek. W cytowanym przykładzie rozsądku nie było za grosz.

[dudivan]

Ostatnio popularne jest w tekstach pisanych nazwisko kompozytora Tchaykovsky. W polskich tekstach.

Teraz czekam na Pushkeena.

[jozwa maryn]

Push-keen. Push-pull... Jedna sitwa.

[dong]

Mnie angielska transkrypcja cyrylicy irytuje niesłychanie. Niestety obawiam się, że tradycyjna polska niebawem zaniknie całkowicie. Obecnie ostała się już chyba niemal wyłącznie dla nazw i nazwisk mocno zakorzenionych w polszczyźnie, typu Czajkowski czy Tołstoj (Lew, bo potomkini Wiktoria już nawet na forum funkcjonuje jako Tolstoy :). Choćby w naszej muzycznej działce - niektórzy artyści nawet chyba nie doczekali się w ogóle polskich wersji pisowni (Mikhail Pletniev, Arkadiy Volodos, itp. ... fuj!).

[dudivan]

To nowy hit Disneya - Tolstoy Story.

W druga stronę też jest zabawnie. Fajnie wyglądają nazwy, nazwiska anglosaskie zapisane cyrylicą.

Dżłon Łjejn, Nju Jłork - nie w łacińskim alfabecie to nie to samo... :)

[dong]

> dudivan

 

zabawnie też dla nas brzmią rosyjskie przekłady tytułów - kurzą mi się jeszcze gdzieś w garażu winyle typu "Liestnica na niebiesa" czy "Igra z ogniom" z podziękowaniami dla Saszy czy też Wani z Leningradu za udostępnienie nagrań. :)

[jotesz]

Lew Tołstoj zangielszczany do spolszczenia powinien brzmieć trendowo:

LJU TOLSTOJ...

Jako człekowi szkolonemu w czasach poprzedniej, błędnej widocznie, wymowy chińskiej, ciężko mi przeskoczyć też z Pekinu w Bejidżin (tak to chyba brzmieć powinno?) czy z poczciwego ludobójcy Mao Tse Tunga w Mao Dze Donga... Pewnie dla Chińczyka te różnice i tak są takie jak między pędami bambusa a ich naszymi zamiennikami - paskami pora albo selera...

pozdrowienia

[Rafał]

Te cudaczne przez angielski robione transkrypcje też mnie irytują choć to żaden nowy wynalazek. W bibliotekach zaakceptowano je jeszcze za PRL i pamiętam jeszcze nawet jakieś tablice z biblioteki na Koszykowej w Warszawie, na których "prawidłowa" transkrypcja była objaśniona. Nie wiem czy był to element walki podziemia z ruskim czy zwykłe lenistwo, że nie stosowano podwójnej transkrypcji, co i wtedy można było a dziś już nie stanowi żadnego problemu w dobie komputeryzacji. W tekstach popularnych powinnno się stosować według mnie jednak naturalna transkrypcję na polski, zgodną z polską wymową, conajwyżej, o ile to do czegoś mogłoby być potrzebne dodając na końcu oficjalną.

 

A może dać sobie spokój i odesłać w cholerę te zabawy z transkrypcją i zacząć zapisywać rosyjskie nazwiska po prostu w cyrylicy? Takie to trudne?

[jotesz]

bez przesady...

dali sobie radę Turcy, gdy dawno temu Ataturk zarządził, że piszą literami łacińskimi a nie arabskimi, dali sobie radę Chorwaci, gdy serbochorwacki zaczęli pisać po naszemu, choć Serbowie w tym samym (przynajmniej dawniej...) języku piszą cyrylicą...

pozdrawiam wszystkich językowo zatroskanych

[Rafał]

A w Azerbejdżanie odbyli drogę od alfabetu arabskiego przez łaciki do cyrylicy. I teraz z powrotem ;-) Chyba, że coś pokręciłem. Byłem w Azerbejdżanie jeszcze za czasów niezyjącego już taty obecnego prezydenta. W drodze na miejska plażę mijałó się wielki napis na wzgórzu zapisany w cyrylicy: "Lenin z nami". Robił to wrażenie takie jak napis Hollywoood w innnym mieście, na innym kontynencie - i chyba miało. No a potem odbyto dośc forsowną drogę w drugą stronę. Pewnie dzisiaj jadącym na plażę towarzyszy cytat z Koranu. O ile plaży nie zlikwidowali.

 

Bardziej niż dziewczyny w strojach kąpielowych (takie jak gdzie indziej) zapamiętałem z tej plaży przechadzających się wzdłuż brzegu w czterdziestostopniowym upale starszych mężczyzn w futrzanych czapkach rozebranych wszak do kaleson. Te kalesony nie były do tego takie zwykłe ale z klapą...

 

Nauka szkolna powinna obejmować w Polsce naukę rozsyjskiego alfabetu. Bo to jest po prostu przydatne i wcale nie trudne. Wyzwoliłoby to nas zarazem od problemów z transkrypcją nazwisk i nazw w paru językach.

[jotesz]

Rafale - doszedłeś do wniosków, których nie śmiałem formułować. Swego czasu znałem rosyjski na tyle, że Rosjanie brali mnie za Łotysza, czyli takiego swojego-nieswojego. Teraz też bez trudu rozumiem rosyjski tyle, że coraz bierniej. Nigdy nie polubiłem jednak czytanie po rosyjsku, bo nigdy nie doszedłem do czytania kawałów stron - ciągle czytałem wyrazy, może kilka...

Europa się uczy, my nie, choć nam łatwiej to by przychodziło. Przed laty młodzi Węgrzy za punkt honoru mieli, by w ciągu 8 lat szkolnej nauki nauczyć się najwyżej 8 do 18 wyrazów... Ciekawe jak teraz traktują rosyjski?

pozdrowienia