Adam GS-420 - czy gra warta świeczki?

pavlos · 17 Września

Koleżanki i Koledzy, pomóżcie:

Ze sterty rupieci w garażu znajomego wyniosłem (za jego pozwoleniem) zakurzony egzemplarz tegoż urządzenia: "a weź sobie tego złoma, jest twój, rób co chcesz".

Podjąłem czynności:

W miejsce urwanego przewodu z końcówką DIN wstawiłem dedykowany kabel z wtykami cinch.
Wyprowadziłem na tył obudowy połączoną ze stalową płytą nośną urządzenia śrubkę z nakrętką, do ewentualnego odprowadzania ładunków z miotełki muskającej płytę oraz do połączenia z uziemieniem w przedwzmacniaczu.
Podkleiłem pod talerzem pasek magnetyczny, bo był miejscami odklejony i zahaczał o napęd.
Wkładkę z wyrwaną igłą wymieniłem na AT-95E. Wyregulowałem i wyważyłem.

UDAŁO SIĘ ODPALIĆ I DZIAŁA. W tym mechanika półautomatu (ramie samo powraca i talerz się zatrzymuje).

Jednakowoż:

isostaty czasami się zacinają, włączanie czasami łapie - nie łapie.
Winda działa opornie, parę razy się zacięła.
Obroty nie są stabilne, gramofon z czasem minimalnie przyspiesza, lub zwalnia, trzeba interweniować potencjometrem.
Obudowa - pewnie z racji wilgoci garażowej - odrobinę się zwichrowała, bo położone oczko z poziomicą ma różne wskazania zależnie od miejsca na plincie.
Niewykluczone, że gramofon zaliczył jakiś upadek, bo talerz nie jest idealnie równoległy do plinty, jest minimalnie przekrzywiona oś, na tyle jednak, że talerz nie zaczepia ani o plintę, ani o napęd. Brak możliwości wypoziomowania wszystkiego.
Pokrywa nie jest jakoś porysowana, jedynie brak plakietki z logo, zawiasy działają i trzymają.

I teraz moja rozterka: czy jest sens to wszystko remontować, regenerować i naprawiać? Nie mam narzędzi, materiałów, warsztatu ani właściwej wiedzy, musiałbym oddać do renowacji.

Nie mam innego gramofonu, a ciągnie mnie moja przeszłość sprzed ponad czterdziestu (!!!) lat, z sentymentu nawet kupiłem ręczną umywalnię do płyt, zainwestowałem w koszulki antystatyczne itd. Ekshumowałem i reanimowałem kolekcję kilkudziesięciu płyt. Najwyraźniej mój wypielęgnowany tor cyfrowy będzie miał analogową konkurencję...

Poradźcie, proszę - inwestować w ten PRL, czy jednak nie wyszukać sobie czegoś bardziej solidnego?

arpeggione · 17 Września

Jeżeli podchodzisz do sprawy od strony finansowej to remont się nie opłaca.
Patrząc od strony audiofilskiej, również. Za relatywnie niewielkie pieniądze znajdziesz coś co nie wymaga wielkich nakładów i zagra lepiej.
Jedyne co można brać pod uwagę to wartość sentymentalna, połączona z akceptowalnym dźwiękiem.
Jeżeli nie masz wiedzy, wprawy, doświadczenia to chyba lepiej oddać go w dobre ręce.
PS. Osobiście poprosiłem bardziej sprawnego w pracach ręcznych kolegę o reanimację Daniela. Ot tak. Dla sportu .

Wysłane z mojego LM-G850 przy użyciu Tapatalka

**bolo_senor** · 17 Września

5 godzin temu, pavlos napisał:

I teraz moja rozterka: czy jest sens to wszystko remontować, regenerować i naprawiać? Nie mam narzędzi, materiałów, warsztatu ani właściwej wiedzy, musiałbym oddać do renowacji.

nie warto , zobacz ile zapłacisz za części używane jak wyjdzie 500-800 to z sentymentów można się pokusić.

pavlos · 17 Września

Dzięki za odpowiedzi, potwierdzacie moje podejrzenia, czyli bezzasadność wchodzenia w temat Adama ze względów finansowych i brzmieniowych.

Oczywiście sentymentów nie da się wyceniać....

Adam zatem posłuży u mnie do czasu nabycia czegoś sensownego, a potem skontaktuję się za spadkobiercami poprzedniego jego właściciela (niestety znajomy wyruszył już w rejs poza horyzont czasu) co mam zrobić z Adamem.

Wątek wyczerpany 😉