Rok 2019

**Chicago** · 22 Lipca 2019

To nie jest tytuł filmu s-f, ale pomyślałem, zastanawiając się nad mnogością ważnych i bardzo ważnych wydarzeń jazzowych, że rok 2019, to całe mnóstwo okrągłych rocznic. I tak: w 1969 roku powstało ECM, czyli okrągła, 50-ta rocznica powstania tej wspaniałej wytwórni. Kolejnym ważnym wydarzeniem, było nagranie w 1959 roku płyty Kind of Blue - czyli przełomowy album wprowadzający na stałe do jazzowego zgiełku modalne akcenty i modalną myśl - w tym roku obchodziliśmy 60-tą rocznicę tego nagrania. Dalej, w tym samym 1959 roku, John Coltrane dokonał nagrań Giant Steps - albumu przełomowego, mówiącego o progresji akordowej - nad tym albumem pochyla i kłania się do dziś praktycznie każdy jazzowy muzyk - to właśnie przy okazji Giant Steps, fachowcy i znawcy jazzu zaczęli mówić o tak zwanych 'zmianach' lub 'cyklach' coltraneowskich - czyli jedynych w swoim rodzaju sekwencjach akordowych, które stały się podstawą do dalszych eksperymentów improwizacyjnych z melodiami i harmoniami rozwijanymi przez JC przez resztę jego kariery. To bardzo ważny album, kto wie czy nie najważniejszy w kontekście muzycznej, jazzowej edukacji. Co jeszcze? Oczywiście oficjalne powstanie Art Ensemble of Chicago, czyli najdłużej funkcjonującej grupy jazzowej na Ziemi - w tym roku obchodzimy okrągłą 50-tą rocznicę tego ważnego wydarzenia. Już zapowiedzieli, że na tegorocznym Chicago Jazz Festival będzie to jeden z najważniejszych koncertów z czego się bardzo cieszę, bo uczestniczyć w takim wydarzeniu jest rzeczą jak dla mnie niezwyklą i przechodzącą do historii i do pamięci praktycznie w każdym jazzowym aspekcie. Co dalej? Dalej to Ornette Coleman i dwa kultowe albumy z 1959 - 'Tomorrow Is the Question' oraz 'The Shape of Jazz to Come' - albumy, które na stałe uformowały grunt pod frytowe zmagania. Ze smutniejszych historii, to śmierć Lestera Younga (15/03/1959) - czyli jakby nie liczyć, okrągła, 60-ta rocznica śmierci człowieka, giganta, figurę wielką jazzu - jazzmana, który 'stenoryzował' muzyczny świat. A co w 1969-tym? Jak to co? Ten rok, to jakby z automatu wysypuje kolejne potężne i ważne wydarzenia połączone z tegoroczną rocznicą - oprócz powstania ECM, mamy przecież słynny Woodstock Festival i przełomowe występy kolejnych wielkich grup i wykonawców - tego chyba nawet nie trzeba opisywać, bo każdy interesujący się muzyką powinien znać na pamięć to, co się tam wtedy wydarzyło. Co dalej? No przecież 'Bitches Brew' - płyta przełomowa dająca początek jazz-rockowi i fusion. 23 kwietnia 1969 roku, to z kolei też kolejna smutna rzeczywistość - zmarł Krzysztof Komeda, który zdecydowanie za wcześnie odszedł pozostawiając cały bagaż nieskończonych pomysłów...

To tyle mniej więcej ode mnie, ale jestem przkonany, że okrągłych i ważnych muzycznych rocznic w tym roku, i nie tylko zresztą muzycznych, mamy o wiele więcej. Temat otwarty - wpisujcie kolejne najważniejsze wydarzenia określone okrągłą tegoroczną rocznicą.

**wojciech iwaszczukiewicz** · 23 Lipca 2019

To wszystko co napisałeś to oczywiście prawda.Te nazwiska,tytuły płyt,nazwy zespołów.Szczególnie dwie daty wydają się być znaczące.Chodzi o rok 1959 i 1969.To nieprawdopodobne ile wtedy działo się w światowej muzyce.Jaki był wysyp genialnej muzyki i genialnych artystów.Można by wymieniać kolejne nazwiska ( rocznice urodzin czy śmierci ) czy tytułu płyt,które wtedy ukazały się.Ale dla mnie najważniejszym wydarzeniem był jednak Woodstock.Co może dziwić w moim przypadku,fana głównie jazzu.Dlaczego więc Woodstock ?Bo było to znaczące wydarzenie nie tylko w dziedzinie muzyki ( rockowej i popowej) ale także w sferze obyczajowej,socjologicznej,politycznej czy biznesowej.Woodstock to ukoronowanie rewolucji dzieci kwiatów i jednocześnie początek wielu karier późniejszych gwiazd rocka.A ta rewolucja to zakwestionowanie tego co było dotąd w obyczajowości (wolna miłość,emancypacja młodych -relacja rodzice dzieci,kobiet,mniejszości,ras itp.),sztuce ( odrzucenie dominującej dotąd estetyki "dorosłych" ).W sferze polityki rewolucja hipisowska przejawiała się w buncie przeciwko konserwatyzmowi ( w USA przeciwko rasizmowi i wojnie wietnamskiej ).To wszystko co opisuję miało miejsce na Zachodzie ( do nas docierały tylko odpryski wydarzeń ) i znacząco wpłynęło na przemianę społeczeństw.Ale z czasem ta fala dotarła również do nas.Można więc stwierdzić,że po tej rewolucji świat Zachodu był już inny.

I jeszcze jedna uwaga.Woodstock dla mnie wtedy w 69r. ( miałem 15 lat) nie mógł być epokowym wydarzeniem z przyczyn oczywistych.Znaczenie tego wydarzenia odkryłem dopiero po latach.

**Chicago** · 23 Lipca 2019

... ech, dodam jeszcze jedną okrągłą rocznicę w 2019 - jest to 120-ta rocznica urodzin Duke Ellingtona. Ojciec swingu i jazzowej orkiestry urodził się w 1899 roku. Postać oczywista, wybitna - twarz jazzu i figura wielka.

**wojciech iwaszczukiewicz** · 23 Lipca 2019

A w 1979r. zmarł Zbigniew Seifert,który gdyby żył dłużej byłby najwybitniejszym polskim jazzmanem.

**Chicago** · 23 Lipca 2019

Z bardziej optymistycznych polskich akcentów niż śmierć, to jak najbardziej pełne rocznice urodzin w bieżącym roku obchodzili lub będą obchodzić Zbigniew Namysłowski, Wojciech Karolak i Stanisław Soyka. Zbigniew i Wojciech, to roczniki 1939, natomiast Stanisław, to pokolenie urodzone w roku 1959. Jakby nie spojrzeć, mocno znaczące i wpływowe osobistości na polskiej scenie muzycznej. Naprawdę, niesamowity jest rok 2019 w kontekście ważnych, pełnych rocznic. Zaraz obok polskich jubilatów, jest też i następna ważna, choć bardzo skromnie i szczątkowo wspominana postać w naszych periodykach - Oliver Nelson. Toż to gigant! Jeden z największych aranżerów i kompozytorów w całym jazzowym zgiełku. W 1959 roku, czyli 60 lat temu, pojawiła się pierwsza jego płyta - 'Meet Oliver Nelson'. Oliver Nelson działał jako aranżer w orkiestrowych projektach Monka, Cannonballa, Sonny Rollinsa, Buddy Richa, Johnny Hodgesa, Wesa Montgomery, Jimmy Smitha, Gene Ammonsa, Stanleya Turrentine... Oliver Nelson był też związany z telewizją i filmem - zaaranżował muzykę Gato Garbierego do 'Ostatniego Tanga w Paryżu' - kultowego filmu z Marlonem Brando i Marią Schneider w reżyserii Bernardo Bertolucciego. Mało kto wie, że Oliver Nelson, to także kompozytor kilku dzieł symfonicznych i edukator takich nazwisk jak Julius Hemphill, Hamiet Bluiett i Oliver Lake. Książka Olivera Nelsona 'Patterns for Improvisations' do dziś pozostaje jedną z czołowych i cenionych prac wśród jazzowych muzyków.