オタクビニル OBI-MANIA - czyli klub miłośników japońskich wydań LP, CD, MC itp.

[Chicago]

Nie pamiętam, muszę sprawdzić. Na pewno lepiej niż wersja amerykańska © 2005 Sony Music: Miles 50 Years Columbia Anniversary / 24 Bit Remaster. Oczywiście 'lepiej' nie musi wcale oznaczać lepiej w tym wypadku - choć da się wyczuć w japońcach tak jakby większą szlechetność dżwięku. Mam kilka wydań Milesa z pierwszej dekady cd's, włącznie z japońskimi mono-remasterami, remasterami na złocie, k2 i xrcd pochodnymi. Ale posłuchajmy przede wszystkim muzyki z tej płyty - obojętnie z jakiego nośnika. Wyjątkowa płyta Milesa - jedyna z Samem Riversem. Historyczny koncert - 'If I Were A Bell' zabija już na początku... Pierwsze solo lidera i przed wypowiedzią Sama Riversa można zauważyć jak się chce, pytanie Milesa do Sama: czy jesteś gotowy Sam na swoje solo? Czy jesteś gotowy...? Jedziesz!

[Magnepan]

I ten Master Sound brzmi lepiej od pierwszego tłoczenia?

 

 

Na Mastersound mam prawie wszystko co nagrał Miles i wydał do pierwszych elektrycznych eksperymentów.Piękne analogowe brzmienie super wydane tzw.mni lp na CD. Te cacuszka są już wręcz nie do kupienia i osiągają bajońskie sumy na ebay.

Pamiętam jak dzisiaj, w Virgin kosztowały po 7 funciaków - to były czasy.

[Chicago]

Tak, wersja Master Sound brzmi najlepiej, przede wszystkim 'obszerniej i tak jakby z większym życiem, drivem, choć paradoksalnie najciszej i z zaokrągleniem - po prostu cieplej i szlachetniej - co idealnie pasuje do tych nagrań. Wrzuciłem kontrolnie do odtwarzacza 1st press i po chwili Master Sound - na szybko da się zauważyć różnicę.

Solo Sama w So What jest atomowe! Czad!

 

Porównałbym brzmienie Master Sound do xrcd - chyba te dwa brzmienia Miles in Tokyo są najbliżej siebie. W 'My Funny Valentine' z kolei, Miles pyta Sama po swoim solo: i co ty na to? Dasz radę? Dasz? Tu musi być sentymentalnie! Jedziesz!

[SVART]

Ciekawe interpretacje "Jeziora Łabędziego" i nie tylko w wykonaniu: Roland Hanna i G. Mraz - kupiłem w ciemno i nie żałuję.

 

 

 

Jeszcze bardziej lubię tę płytę :).

 

[Magnepan]

Dzisiaj porównywałem Kind of Blue na K2HD i na MasterSound.K2HD brzmi na prawdę znakomicie z lekko dopaloną średnicą

i ma lepszą dynamikę.MasterSound zrobiony jest również wzorowo i brzmi niezwykle równo ze świetnie zszytym pasmem.

Moim zdaniem MasterSound dźwiękowo plasuje się w stosunku do K2HD w przedziale 90-95%. Ale,ale........

 

w 2014 roku ukazał się rewelacyjny 6 płytowy zremasterowany box kompletnych nagrań studyjnych Milesa i Coltrane w Master

Takes - piękne ANALOGOWE brzmienie bez dopalenia w jakimkolwiek zakresie pasma. Pozycja MUST HAVE.Uwaga: to nie jest

wydane przez Sony. Box zawiera kompletne nagrania obydwu muzyków z 11 płyt wydanych przez Prestige i Columbia.

Dodano 5 bonusów trwających łącznie 30 minut.W moim rankingu brzmieniowym w stosunku do K2HD - dobre 90-95 % z uwagi

na analogowy sound.

[SVART]

Który dokładnie box masz na myśli?

[Gość papageno]

Ten jest z 2014.

[Maki]

Wynalazłem jeszcze cos takiego. Tylko ze poza OBI i wkładką z krzakami w środku nigdzie nie ma ani słowa, ze to w Japan wydane. Na discogs nie ma tez ani słowa o japońskiej edycji. Czy to możliwe, ze wydanie jest np US a przygotowane na rynek japoński?

 

 

[SVART]

Sprawdź dobrze na płycie (label). Na Discogos nie ma wielu tytułów, a nawet jeśli są, to zdarzają się błędne informacje, więc nie ma co się sugerować. Wdziałem też takie płyty, gdzie sam dysk był produkowany poza Japonią, a w Japonii wyprodukowano tylko okładkę. Ta płyta powyżej wygląda na wydanie japońskie, ale w celu potwierdzenia trzeba byłoby dokładnie obejrzeć płytę i okładkę.

[Maki]

Tak to mniej więcej wyglada:

 

 

Te papiery na okładce to właśnie wkładki z krzakami.

 

SVART, pisałeś jakis czas temu ze masz na zbyciu jeden egz Workin. Aktualne to jeszcze?

[SVART]

Wydanie ciekawe i wygląda, że tylko obi może być "made in Japan" :). A środek okładki? Jest to na discogos?

 

Working sprzedane dawno temu, mam za to "Saxophone colossus" i kilka innych jap. wydań. W razie czego proszę pisać na PW, nie ma sensu zaśmiecać wątku.

[Maki]

Środka okładki nie ma. Na discogs pod numerem H-71305 jest kilka pozycji ale nie Japan. Płakał nie będę, gra i tak fantastycznie.

 

Tu nie mam OBI, ale tez nie mam watpliwości. Wiśnia jest wisnia. Czy jak Wy tam mówicie...

[SVART]

Płakał nie będę, gra i tak fantastycznie.

 

I o to chodzi! :).

[Magnepan]

Który dokładnie box masz na myśli?

 

Ten z postu # 37

[Huberto1984]

Tez mam sporo cd z Japonii. Moze pozniej powklejam jakies zdjecia, jednak nie zgodze sie, ze wszystkie graja cudownie. Jako przyklad moge podac serie zaczynajace sie od TOC np Queen czy Bowiego...beznadziejne nagrania. Z drugiej strony np platinum shm sa calkiem niezle a z tych starych to serie z numerami zaczynajace sie od numerow 32 albo 35...tam chyba byly uzywane inne mastery niz w kazdym wczesniejszym I pozniejszym wydaniu I brzmi to naprawde dobrze. Plyty Bowiego RCA victor PCD...rewelacja.

 

Co do OBI to mozna sobie kupic osobno :) pelno tego na internecine...podrobek plyt z rosji i chin tez.

[ABs]

też mam sporo OBI wydań na CD, głównie jazz i oczywiście MD...

 

z heavy genialny Megadeth się trafił, ale Slayera chyba nie wydawali?

[wojciech iwaszczukiewicz]

Mój top jeśli chodzi o brzmienie na CD to cztery pozycje."Kind of Blue" Davisa UltraHD PureFlection -32 Bity.

"Ella and Louis" Limited Edition First 2000 pressings też UltraHD,Fim.

"The Planets" Holst Fi m Ultra HD -32 Bit.

"Suite Espanola" Albeniz F i m.

"Romantic Russia"Solti cond. LSO K2 HD 24 Bit100 Khz Mastering silver F i m.

Te płyty wytrzymują porównania z winylami.

[Chicago]

Z obi manii na uwagę zasługuje 'The Magic of Ju-Ju' - japoński Impulse, remaster 20bit K2 Super Coding z 1998 roku. W tym konkretnym wydaniu płytka ta jest ciężka do zdobycia, ale i z regularnej wersji 20bit bez K2, robi wrażenie ta muzyka.

 

 

 

'Sorry 'Bout That

 

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[war3z]

też mam sporo OBI wydań na CD, głównie jazz i oczywiście MD...

 

z heavy genialny Megadeth się trafił, ale Slayera chyba nie wydawali?

 

Ja Slayer mam tylko [sHM-CD] nic lepszego nie wyszlo od Japan.

[SVART]

W temacie. Właśnie dziś otrzymałem kolejna wersje jednej (z wielu) moich ulubionych płyt. Pierwsze japońskie bicie, stan jakby płyta wyszła prosto z tłoczni. Dotarł jeszcze m.in. Marduk w różowej wersji, ale to nie ten wątek :).

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[cortes]

Ja Slayer mam tylko [sHM-CD] nic lepszego nie wyszlo od Japan.

Jak to wydanie Slayera wypada brzmieniowo w porównaniu do wydań europejskich?

[Dominic2509]

Pytanie odnośnie jazzu.

Ale że jak, amerykańskie studia czy firmy płytowe wysyłały do kraju kwitnącej wiśni taśmy matki? Co jest/było źródłem wydań? Kopia? Czyli jesteśmy na starcie w plecy?

[war3z]

Jak to wydanie Slayera wypada brzmieniowo w porównaniu do wydań europejskich?

 

Jest ogolnie lepsza scena i brzmieniowo gra to lepiej.

[Magnepan]

Pytanie odnośnie jazzu.

Ale że jak, amerykańskie studia czy firmy płytowe wysyłały do kraju kwitnącej wiśni taśmy matki? Co jest/było źródłem wydań? Kopia? Czyli jesteśmy na starcie w plecy?

 

No właśnie też często zastanawiałem się nad tym faktem jak to jest z tą taśmą matką......np. japońskie wydania Soft Machine III - VII

nie brzmią jakoś super nadzwyczajnie w porównaniu z remasterem angielskim który jest bardzo poprawny i pomiędzy brzmieniem

obu wydań jest różnica ale w cenie to już nieporównywalna. Zastanawiam się wtedy czy było warto ale niestety już jest po transakcji.

[Chicago]

Z taśm matek robi się kopie i wysyła do studia, które taką kopię potrzebuje i która to kopia też jest w jakimś sensie oryginałem. Obecnie, większość bazuje na kopiach cyfrowych, więc problem z transportem jak i przechowywaniem mastera jest marginalny. Istnieją wydania płyt, na których widnieje informacja skąd pochodzi materiał oryginalny - wiele ekskluzywnych nagrań i wydań (xrcd, k2hd, k2 super coding...) bazuje na oryginalnych analogowych taśmach matkach, chociaż podejrzewam, że tak naprawdę nie wiadomo czy materiał na nowy remaster był wzięty z oryginału, czy z kopii tego oryginału. To jest w sumie ważna informacja skąd pochodzi materiał na remaster - zdarza się, że z tego samego mastera wychodzi pięć różnych remasterów od różnych producentów - w jednym przypadku słychać różnice, a w innym niekoniecznie. Japonia ma swoje oddziały wytwórni płytowych, więc pewnie są zaopatrzeni w swoje mastery, lub co najmniej w wysokiej jakości kopie masterów służące do celów komercyjnych. O tym, jaka taśma /master gdzie trafi, zapewne decydują różne umowy licencyjne i korporacyjne. Prawda jest jedna i nie ma możliwości, żeby było inaczej: jeżeli sound wykonawcy był słaby, to i nagranie nie będzie lepsze, nawet z najdoskonalszych masterów i remasterów.

 

Dobrym przykładem niech będzie sytuacja z taśmami master użytymi do remasterów 'A Love Supreme'. Wszystkie cztery części suity nagrano w grudniu 1964 roku w studiu RVG. Większość wznowień kompaktiwych bazowała i korzystała z taśmy matki drugiej generacji z 1971. Taśma ta różniła się od oryginalnego nagrania i byla poddana equalizacji i kompresji oraz dodatkowo zawierała wady słyszalne w lewym kanale. Prawdopodobnie tych wad nie było na masterze pierwszej generacji, który posłużył do wydania analogów w 1965 w US. Twórcy wersji kompaktowej DeLuxe Edition odkryli, że płytka 'A Love Supreme' w 1965 była wydana nie tylko w USA. W piwnicach EMI w Londynie znaleziono taśmę matkę 'ALS' z 1965 roku bez żadnych wad i skutków kompresji oraz equalizacji. Natychmiast ją wysłano do studia RVG w Stanach, po czym Rudy van Gelder przeniósł ją jak najwierniej na obecną i chyba najlepszą jak na razie wersję cd DeLuxe Edition. Nie sądzę, że jakikolwiek japoński remaster 'A Love Supreme' korzysta obecnie z innego mastera, niż ten odkryty w piwnicach studia EMI.

[wojciech iwaszczukiewicz]

Chicago.

 

 

Nie wiem czy znasz te remastery o których wspomniałem?Chodzi mi o Kind i Ella i Louis?Nie znam lepiej brzmiących.

[Chicago]

Kind of Blue mam w kilku wartościowych wersjach - mówię tu nie tylko o specjalnych wersjach remasterowanych, ale też i o pierwszych jakie się ukazały na cd w ogóle. Na moje ucho najlepiej brzmi K2HD z Sony. Mam i wersję Ultra 32bit Master i ta też jest ok, jednak palmę pierwszeństwa przyznaję K2HD. Dobra jest też z Legacy DeLuxe Edition i z jubileuszowego boxu 50th Anniversary z błękitnym winylem.

Ella & Louis? Mam oryginalną wersję US: Verve Master Edition 24bit/96kHz z 2000 roku ( również Ella & Louis Again z tej samej serii, ale z roku 2003) - brzmią bardzo dobrze i jakoś nigdy nie miałem ciśnienia, żeby kupić to w wersji special, choć na tegorocznej Axponie trzymałem to wydanie w ręku i zastanawiałem się czy sobie nie kupić. Wybrałem bluenoteowskiego Johnny Cole 'Little Johnny C' z xrcd24 Audio Wave.

[wakutoma]

Panowie, czy ktoś porównywał Japońskie Friday Night in San Francisco ( LP ) z innymi w szczególności z amerykańskim. Ciekaw jestem czy są duże różnice bo mam wszystkie główne tłoczenia za wyjątkiem JAP i myślałem o uzupełnieniu. Widzę że jest jeszcze Master Sound JAP i amerykański Half Speed. Może ktoś ma ?

[Chicago]

Mam Master Sound z MoFi na złocie, ale to jest wersja cd. Brzmi, jak zwykle w przypadku MoFi, szlachetniej - ciszej i cieplej.

[wakutoma]

OK ale CD mnie nie interesują tylko LP :-)