Klub miłośników dziwnych brzmień: freejazz, muzyka współczesna, improwizacja

[jarrro]

Żart przedni Slawie123...

[jarrro]

Graafie

 

Tak oglądam ten koncert pana D powyżej i zastanawiam się, co robią te papiery przed muzykami, bo wszyscy wpatrzeni są w dyrygenta. Do sonoryki tego nie zaliczymy, więc to jest współczesna .... co ? Jaką nazwę to tego typu obszaru dźwiękowego ukuto?

[graaf]

papiery są i to bardzo skomplikowane, oni ćwiczą i wiedzą, co mają grać

 

a zarazem ma się chwilami wrażenie, że to jest koncert freejazowy! czuć to samo skupienie i entuzjazm muzyków

 

teoretycznie to jest rodzaj spektralizmu, do którego sami kompozytorzy i zaangażowani w ruch muzycy lubią używać określenia "muzyka hiperspektralna"

 

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

 

dla mnie jest to prawdziwe odkrycie, i to dzięki wpisom w tym wątku!

 

bo są to dla mnie rzeczy nowe

 

od lat nie miałem większych oczekiwań, jeśli chodzi o muzykę współczesną, a tu proszę - słucham i nie mogę wyjść z podziwu, czytam wywiady i wypowiedzi i odnajduję swoje własne refleksje na temat muzyki...

 

no naprawdę super doświadczenie, porównywalne z odkryciem kiedyś dla siebie Hildegardy z Bingen albo Ars Subtilior

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[jarrro]

We mnie żaden gatunek muzyczny nie wzbudził tak silnych i pozytywnych emocji jak free jazz , a potem free improv.

 

Pewnie to za sprawą wpisów pana Aventicum poszerzyła się Twa wiedza. Swoją drogą, najbardziej ambitne pismo w Polsce to chyba Ruch Muzyczny, czy to się ukazuje w ogóle jeszcze. Bo poczytałbym o takich odjazdach muzycznych, a wiadomo, że w tych gatunkach ważny jest przekaz pozamuzyczny , tzn jakaś filozofia jeszcze jest dodana. Ten koncert pana D zaprezentowany przez Ciebie powyżej jako obraz jest fascynujący , a i warstwa muzyczna jest bardzo ciekawa. Najbardziej widoczne jest pełne zaangażowanie samego kompozytora, jakby był w pewnym transie. Jednak szczerze się przyznam, że całości nie widziałem, ale tak 75% obejrzałem. Dużo bym dał, by znaleźć się na sali wśród słuchaczy

 

Pan Aventicum ostatnio coś zamilkł, miejmy nadzieję, że się jeszcze odezwie.

 

A czy słuchałeś Graafie wywiad z Joelle Leandre? podlinkowany przeze mnie wcześniej? To jest dopiero rozmowa. Tej polecanej przez Ciebie z panem D nie przeczytałem, bo nie znam na tyle j. angielskiego , a tłumacz jakieś bzdury pokazuje. Rozmowa z Joelle jest nagrana w polskim radiu, przetłumaczona, słuchasz na żywo tej rozmowy. Dla mnie Joelle stała się prawie guru

 

i odnajduję swoje własne refleksje na temat muzyki...

 

 

To podziel się z nami swymi refleksjami , w końcu będzie co czytać, a i dla potomnych coś zostanie

[graaf]

<br />A czy słuchałeś Graafie wywiad z Joelle Leandre? podlinkowany przeze mnie wcześniej? To jest dopiero rozmowa. Tej polecanej przez Ciebie z panem D nie przeczytałem, bo nie znam na tyle j. angielskiego , a tłumacz jakieś bzdury pokazuje. Rozmowa z Joelle jest nagrana w polskim radiu, przetłumaczona, słuchasz na żywo tej rozmowy. Dla mnie Joelle stała się prawie guru<br />

 

dzięki za przypomnienie i za ten link, posłucham

 

 

<br />free jazz , a potem free improv. <br />

 

dla mnie z kolei jest duża różnica między jednym a drugim

 

ja z free improv mam często pewien problem, często bywa, że czuję się emocjonalnie niezaangażowany, nic mnie jakoś nie wkręca

 

odnoszę często wrażenie suchości, przeintelektualizowania, które mnie nieco alienuje

 

"it don't mean a thing if it ain't got that swing" ;-)

 

we free jazzie nie ma tego problemu, to jest tak jak ponoć odpowiedział Monk na krytykę Sun Ra, że jest "zbyt odjechany", Monk odpowiedział "Well, yeah, but it swings." :-D

 

w związku z tym, że w obu nurtach grywają ci sami muzycy, a jeszcze jest ów "third stream", a muzycy po prostu grają swoją muzykę i nie naklejają etykietek, dla mnie osobiście cechą odróżniającą free improv od free jazz w konkretnym przypadku jest ów "swing"

 

nie chodzi oczywiście technicznie o swing, ale o jakąś organiczność lub choćby emocjonalną temperaturę

 

free improv faktycznie często brzmi jak takie "playing without memory" wg słów bodajże Derecka Baileya

 

chwilę może to być dla mnie ciekawe, ale nie mam wrażliwości do tego, dla mnie to jest tak jakby ci muzycy zatrzymali się w pół drogi, odrzucili garb zastanej konwencji, technik "robienia muzyki", nastąpiło oczyszczenie, ale ...nie nastąpiło wypełnienie tego "czymś innym", organicznym, żywym

 

to jest jak rodzaj medytacji, która umysł pozostawia pustym, może trzeba mieć smak na to, ja niezbyt często mam

 

z kolei Dumitrescu jest jednak klasycznym kompozytorem, myśli w kategoriach kompozycji, który ponadto jest wyczulony na duchowy wymiar muzyki, on podkreśla rolę improwizacji, która często brzmi równie "free" jak free improv, ale zarazem świadomości i intencji, związków między dźwiękami oraz struktury, a jego celem jest doświadczenie transcendencji, bytu transcendentnego, a nie oczyszczające doświadczenie pustki tego, co jest, z czym kojarzy mi się free improv

 

 

<br />To podziel się z nami swymi refleksjami , w końcu będzie co czytać, a i dla potomnych coś zostanie<br /> <br /> <br />

 

bez przesady, nie jestem żadnym autorytetem :-))

 

tylko gadułą ;-)

[Magnepan]

Jarro, czy prawdą jest to o co posądza Ciebie jazzowa grupa dziadka z Chicago ? Pisz i nie trać fasonu - co prawda z

improwizacją oraz free mam pod górkę ale zawsze coś nieco człowiek liżnie nowego. Na tę chwilę nie mam nic ciekawego

z nurtu wątkowego ale za kilka dni coś mam otrzymać to zaprezentuję.Tymczasem trzymaj się i spieszę donieść że

dotarła już Eliane Elias - Made in Brasil z Concord Records. Fajna i lekka płyta z mocnymi akcentami jazzowymi :Take 6

w jednym utworze , Amanda Brecker - córka Eliane z Michael Breckerem podśpiewuje razem z mamą w jednym utworze

i jak zawsze doskonały na kontrabasie obecny małżonek Eliane - Marc Johnson w sześciu kawałkach i kilku brazylijskich mniej znanych muzyków.

 

Na początek posłuchajmy Amandy Brecker z albumu nagranego z Ivanem Linsem w 2009 roku - Brasilian Passion

 

[jarrro]

Magnepan, powiedz, gdzie piszą o mnie, to się odniosę do tych słów

[Magnepan]

Magnepan, powiedz, gdzie piszą o mnie, to się odniosę do tych słów

 

Szub I Stefek z Reimyo Klubu sugerują że to Ty napisałeś ' tekst piosenki ' dla MarkaN ???

[jarrro]

Nie miałem przyjemności bliższej znajomości z Szubem i Stefkiem, natomiast Twój wielki przyjaciel Markn to zwykły rasista, który mnie sprowokował i ma szczęście ,że daleko mieszka. Nie mam czasu ani ochoty wymieniać się myślami z ludźmi pokroju Marka. Po prostu odejdę stąd i przestanę się udzielać. Mam dość zarozumialców pełnych pychy, rasistów, tępaków i innych. Tutaj każdemu się wydaje, że jest bogiem, a inni to śmieci krążący wokół orbity boga, godni tylko pogardy. I taki jesteś Magnepan i Markn. Wolę porozmawiać z bezdomnym spotkanym koło swego śmietnika niż mieć do czynienia z forumowymi "mędrcami", szczególnie tymi zza Oceanu

[chick]

Dink?

[Magnepan]

Nie miałem przyjemności bliższej znajomości z Szubem i Stefkiem, natomiast Twój wielki przyjaciel Markn to zwykły rasista, który mnie sprowokował i ma szczęście ,że daleko mieszka. Nie mam czasu ani ochoty wymieniać się myślami z ludźmi pokroju Marka. Po prostu odejdę stąd i przestanę się udzielać. Mam dość zarozumialców pełnych pychy, rasistów, tępaków i innych. Tutaj każdemu się wydaje, że jest bogiem, a inni to śmieci krążący wokół orbity boga, godni tylko pogardy. I taki jesteś Magnepan i Markn. Wolę porozmawiać z bezdomnym spotkanym koło swego śmietnika niż mieć do czynienia z forumowymi "mędrcami", szczególnie tymi zza Oceanu

 

Rozumiem Twoje wzburzenie ale nie rozumiem dlaczego nazywasz MarkaN moim przyjacielem ? Ja jestem do niego

w permanentnej opozycji i ciągłej walce słownej i nie raz język i inne części ciała zachęcały do dania draniowi nauczki.

Kiedyś może nadarzy się sposobność spotkania gościa live - who knows ?

 

A może Twoje zdenerwowanie spowodowane jest innymi rozterkami życia i dlatego czujesz się rozdrażniony ?

Tak czy inaczej nie rezygnuj z pisania o muzyce pomimo tego że gatunek któremu bisujesz nie jest łatwy ani strawny

na dłuższą metę ( jak dla mnie ).

[jarrro]

Dość OT. Nie samym free człek żyje. Oto live jedna z piękniejszych rzeczy, wywołujących nieoczekiwany zachwyt.

 

Dzięki Magnepan za życzliwość, tak trudno dziś się z nią spotkać

[graaf]

Chcesz powiedzieć że Rumuńscy kompozytorzy to czołówka Europejska i Światowa ???????

 

muszę powiedzieć, że powoli dochodzę do tego przekonania

 

natomiast ten facet tak twierdzi z pełnym przekonaniem:

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

 

dobry tekst, argumenty mocne

Ukryta Zawartość

Zaloguj się, aby zobaczyć treść.

Zaloguj się, aby zobaczyć treść (możliwe logowanie za pomocą )

[jarrro]

Temat ginie w odmęcie bezsensownego gadania typu czego dziś słuchasz.

Na wiosnę dopada mnie okrutne zmęczenie i szukam prostoty w muzyce, więc dokonania muzyczno-intelektualne niestety schodzą na dalszy plan. Dziś odkrywam tych, którymi pogardzałem , bo byli według mnie przesłodzeni. I tak porwała mnie Diana Krall , głos ma wybitnie poruszający , jej tembr głosu przypomina czarne, genialne wokalistki. I ta jej słodycz przestała mi przeszkadzać. Czyli nie jest ze mną dobrze.

 

Świetną płytę nagrał po wielu latach człowiek z naszego podwórka, bo poszukujący na łonie awangardowej improwizacji , człowiek ze stajni Johna Zorna - Mike Patton. Nowa płyta jest dopracowana i równa . Jej zawartość to wysoki poziom muzyki popularnej czy tam rockowej, ot takie sobie przyjemne pioseneczki umilające czas dzielący nas do śmierci.

I trzeci zespół wielce znakomity i nieznany szerszemu odbiorcy - Hildegard Lernt Fliegen. Tak mi się ich dokonania podobają, że założyłem nowy wątek.

I tylko gdzieniegdzie przemykają dokonania Góreckiego, Pendereckiego, Vivaldiego, Arvo Parta. Wiosna piękna jest i kropka, tylko skąd to wykończenie?

Vivaldiego muzyka koi człowieka. Dla mnie to największy kompozytor. Zrobić coś takiego, co zawsze oddziałuje pozytywnie na człowieka i nie starzeje się, ba, Vivaldiego z racji tego boskiego rytmu można z powodzeniem słuchać w samochodzie!!!

Czy musi być jakieś zakończenie? Niekoniecznie

[simon1983]

Nie ma tematu typowo drum n bass a niektóre utwory wybitnego jazzmana Erika Truffaza są dla mnie takim klasycznym drum n bass

ale ja nie na to chciałem zwrócić uwagę ale na jego spokojniejsze kawałki,wspaniały bujający Sweet Mercy

[aventicum]

Może zainteresuje kogoś coś z tych kilku tytułów które zrobiły na mnie najlepsze wrażenie z płyt słuchanych przez ostatnie kilka miesięcy:

Leandre / Delbecq / Houle -14 Rue Paul Fort, Paris od Leo Records to po Skein F.Gratkowskiego z 2014 najciekawszy tytuł z katalogu ( ale są tam świetne tytuły z tego roku -Oblengths ,Villa Lobos Suite ,Callas ,Free Trees ) , jest to olśniewająca improwizacja z kapryśną harmonią ale także pełna wzajemnej ,nie wiem czy to dobre określenie,miłości czy może delikatności między muzykami.Dla mnie super.

Cipsela Records - label założony przez portugalskiego gitarzystę Marcelo Dos Reis - tylko 4 tytuły ale bardzo warte przesłuchania . Dla mnie Concentric Rinds-to elegancka kameralna muzyka do uważnego wysłuchania ,interakcja miedzy nimi to osobny temat , dla mnie jedna z najlepszych płyt tamtego roku i Live at Mosteiro de Santa Clara a Velha - to solowe nagranie Carlosa Zingaro łączące emocje z intelektem ,swietny muzyk i pasjonująca muzyka ( jeżeli nie znacie to b.warto )

FMR - Chamber 4 dla mnie może nr 1 2015 roku ( chyba największe wrażenie z 2015 ) -kombinacja jazzu ,muzyki współczesnej ,improvu na kosmicznym poziomie , nagrana przez M.Dos Reis'a , Theo i Valentin'a Ceccaldi i L.Vincente.Przy okazji poszukajcie płyt tych muzyków - Ceccaldi nagrywa np. dla Ayler Rec , L.Vincente dla JACC ( świetne Zero Sum ) ale posłuchajcie też Deux Maisons-For Sale czy znakomitego Clocks & clouds ( FMR 2014).FMR to kopalnia znakomitych tytułow ,warto grzebać w katalogu.

Ayler records -Marc Ducret Trio+3 - Métatonal -podaję ten tytuł dosyć łatwej w odbiorze płyty Ducreta bo może kogoś zainteresuje jego starszy Tower i Tower-Bridge i Quatuor Machaut odnoszący się do Mszy Notre Dame G. de Machaut-Płyta ma świetne recenzje ale ja nie mogę się odnalezć w tej muzyce.Ayler w kwietniu ma wydać Joëlle Léandre - Can You Hear Me? w dużym składzie , nie wiem jak to się ma do znakomitej płyty od Leo Rec z 2011.

Sofa - label z Norwegii ,przesłuchuję teraz Mural-Tempo i Keith Rowe / John Tilbury - Enough still not to know .Trudna muzyka .Rowe/Tilbury to może jest być wielka płyta.

CIMP - to zawsze biorę wszystko , pod koniec 2015 wydali 4 cd TrioX a to trio nie robi przeciętnej muzyki.

Braxton- są już boxy : 3cd- 3 compositions/eemhm/2011 i 7cd - quintet/tristano/2014-nie opisuje bo słuchałem 1 raz ( Quintet jest z Braxtonem na fortepianie ,a to rzadkość - pamiętam o Yoshi 1994 , Seven Standards z Pavone ,Piano Quartet z Knitting Factory i może to wszystko.

Jeszcze Candy McPhee i P.Nilssen-Love , Test z Eremitu , Ware z AUM i można jeszcze by jeszcze długo.Postaram się jeszcze napisać ale czekam na wasze propozycje free , improv czy muzyka współczesna.Pozdrawiam Krzysztof Mozdzen

[ABs]

super post

 

[ABs]

Może zainteresuje kogoś coś z tych kilku tytułów które zrobiły na mnie najlepsze wrażenie z płyt słuchanych przez ostatnie kilka miesięcy

 

to są właśnie najlepsze wiadomości w tej zakładce (MUZYKA).

 

Bardzo lubię taką sztukę - dzisiaj mamy Tidala i mogę sobie na tzw. pstryknięcie posłuchać twoich propozycji, pewnie nie wszystkich, ale jednak - właśnie słucham...

 

14 Rue Paul For - przesłuchałem w całości, dla mnie średnio. Dawno tej muzyki nie słuchałem, może dlatego?

Z rozpędu sięgnąłem do moich starych zakupów Hathutów i odfoliowałem 2cd - trio X 3 - znasz?

[aventicum]

Trio x 3: New Jazz Meeting Baden-Baden 2002 - fajna płytka . 3 tria reprezentujące free , new music i elektronikę remiksujące kompozycję Langa w różnych konfiguracjach to niezły przykład muzyki elektro-akustycznej . Dobrze się to słucha ,dobre bo nieskomplikowane wprowadzenie do tego rodzaju muzyki.

 

Może zainteresuje Państwa te kilka płyt :

Agustí Fernández – River Tiger Fire (Fundacja Słuchaj!) - box nagrany na festiwalu Ad Libitum .4 koncerty , różne składy - to obraz jednego z najbardziej twórczych pianistów dzisiejszego jazzu.Słucha się tego z zapartym tchem Rewelacja .Brawo dla M.Karłowskiego.Pamiętajcie o tym pianiście ,to jeden z odnośników dla dzisiejszej avangardy.Niestety wydaje większość w małych labelach i trzeba poszukać aby dotrzeć do płyt ale warto.Barzo fajne jest duo z M.Colonna-desmadre ale mogę polecić wszystko co nagrywa.

Evan Parker, John Edwards, Eddie Prévost, Christof Thewes , Alexander v. Schlippenbach – 3 Nights at Cafe Oto (Matchless Recordings) - 3cd+dvd nagrane przez brytyjskich i niemieckich muzyków .Kwitesencja europejskiego free , bez słabych momentów ,nagrana dla kultowego labela . Z Matchless'u bierzemy wszystko.

Stephen Haynes - Pomegranate ( New Atlantis ) - dedykowany B.Dixonowi album nagrany przez ucznia i współpracownika Dixona , mnie bardzo przypadła do gustu .Swietna płyta gdzie wszyscy graja solo i nikt nie gra solo.Wracam do niej często.

Pi recordings -Old Locks and Irregular Verbs-Henry Threadgill -to nowiutkie nagranie , mam ją b.krótko ale to Threadgill w najlepszym wydaniu a pamiętajmy że ostatnio nagrywa tylko w Pi swoje autorskie rzeczy.Przy okazji Alloy-Tyshawn Sorey - to udana próba redefinicji trio fortepianowego. Jedna z najlepszych płytek z 2014 , jak Wam się bedzie podobać to szukajcie nagrań tego drummera bo ten młody muzyk bo jest to wspaniały muzyk ( nie jest to dużo płyt ,polecam wszystkie ).

Z Tzadik'a Larry Ochs- The Fictive Fife.Przyznaje się nie ogarniam tego labela ,jestem tam jak dziecko we mgle , ale znalazłem znakomitą płytę Ochsa.Oparta na fundamencie 2 basistów bardzo osobista impresja poświęcona trzem filmowcom.Bardzo inteligentna muzyka ,można ją słuchać wielokrotnie i coś odkryć.dla mnie bomba.

Na koniec dla lubiących wydania z wielostronicową książeczka - K.Vandermark - Site Specific to dwie solowe płyty z książka z jego zdjęciami. Tim Berne muzyka i Steve Byram grafika - Spare wydane przez Screwgun Records . Paal Nilssen-love - Large Unit 2015 2cd + 100 stronicowa książeczka zawierająca zdjęcia i wywiady.

Pozdrawiam KM

[ABs]

Super! - dzięki za propozycje, sprobuję przesłuchać...

Agustí Fernándeza nie znałem - słucham teraz dostępne przez Tidal - "pięknie gra", ale jak na razie pierwsze pozycje nie związane ściśle z trudnym tematem wątku ;-)

Pozdrawiam i zdrowych, pogodnych Świąt dla wszystkich miłośników dziwnych brzmień :-)

[ABs]

Stephen Haynes - Pomegranate ( New Atlantis ) - dedykowany B.Dixonowi album nagrany przez ucznia i współpracownika Dixona , mnie bardzo przypadła do gustu .Swietna płyta gdzie wszyscy graja solo i nikt nie gra solo.Wracam do niej często.

 

to jest to?

[aventicum]

Jeżeli mogę Panu coś poradzić - niech Pan korzysta z website'ów muzyków i labeli bo tam znajdzie Pan miarodajne wiadomości.

Mam też kłopot z Pana oceną Fernandeza , trochę dziwna ( ale jak Pan to tak słyszy to OK ). Może jak posłucha Pan więcej jego muzyki to zmieni Pan zdanie i zaliczy go do grona improwizatorów.

Pozdrawiam KM

[ABs]

Panie Krzysztofie,

lubię Pana Panie Krzysztofie i proszę o więcej totalnego jazzu w pańskim wydaniu...

 

Może jak posłucha Pan więcej jego muzyki to zmieni Pan zdanie i zaliczy go do grona improwizatorów.

 

chciałbym bardzo mieć czas i na pewno będę go miał na tą muzykę - ale teraz akurat kota na kolanach mam ;-)

 

[aventicum]

Fataka :

Parker, Evan / Seymour Wright-Tie the Stone to the Wheel i Sebastian Lexer / Steve Noble - ‎Muddy Ditch. Pierwszy tytuł to spotkanie dwóch saxofonistów reprezentujących dwa pokolenia improwizatorów.Rewelacja , b.ciekawa jest też dekonstrukcja przez Wrighta w swojej grze saksofonu wielkiego E.Parkera.Druga to powtórne spotkanie ,duet muzyków o innych korzeniach brytyjskiego free ( AMM i ''szkoła'' Baileya ).Tego labela nie da się ominąć .

Relative Pitch -Leila Bordreuil & Michael Foster – The Caustic Ballads.Cello i sax , po pierwszym kontakcie mnie wciągnęło.Przu okazji poszukajcie Lea Bertucci + Leila Bordreuill-L'ONDE SOUTERRAINE .To znakomita noise'owa improwizacja na cello i klarnet.Znakomicie się to słucha.

Joe McPhee and Paal Nilssen-Love - Candy.Zgodnie z tytułem to cukiereczek w świecącym opakowaniu.& cd box warty każdego wydanego centa.McPhee z PNL to wzorzec, telepatia...

Matana Roberts - Coin Coin Chapter Three : River Run Thee.To talk przypomnienie , 3 rozdział opowieści Matany ,podróż po jazzie , bleusie ,folku.Ja chętnie biorę udział.

Peter Brötzmann: Münster Bern- Protzmann solo w katedrze.Piękna ,osobista muzyka , pełna aluzji do czasów młodości i swoich muzycznych korzeni. Jestem cały czas pod wrażeniem i nie umiem rozstać się z ta płyta. Przy okazji ,za parę dni wyjdzie Brotzmann z ICI ensemble nagrana dla Neos'u .

Mural – Tempo nagrany dla Sofy w teksańskiej kaplicy Rothko Chapel 3 płytowy box .Niesamowity klimat , muzycy prowadzą nas po nowej galaktyce , wstrząsają naszą wyobrażnią.Im dłużej to słucham tym bardziej mam z tą muzyką problem . Polecam chociażby po to żeby się z tym zmierzyć.

Nie śledzę katalogu ECM ale wpadły mi w ręce ( pożyczone ) 2 dwa tytuły.The Distance - Michael Formanek's Ensemble Kolossus i The Bell - Ches Smith. W połączeniu z duetem Wadady z Iyer'em , płytami Berna mam wrażenie że Eicher zauważył że jego label powoli zamierał i reanimuje go powoli.Oby.

Pozdrawiam Krzysztof Mozdzen

[ABs]

Panie Krzysztofie,

dzięks za nowe propozycje.

Fataka? - pierwsze słyszę... :-)