Znajdź zawartość

Do napisania tego tekstu skłoniło mnie parę spraw a więc ... Pomimo ogromnej różnorodności na rynku, ciężko znaleźć coś na prawdę dobrego. Ponad to zadziwiający mnie niezmiernie fakt, że firma z taką tradycją jak Chario jest tak mało znana i popularna w Polsce. Może będzie to jakaś wskazówka dla osób mających już dosyć poszukiwań, dla osób zdanych na tych kilka audiofilskich marek bez przerwy promowanych, dla osób szukających oryginalnego produktu na lata o przyjemnym naturalnym brzmieniu. Kolumn szukałem długo, okazało się to niełatwym zadaniem. Na rynku biorąc pod uwagę moje wygórowane wymagania przy jednocześnie niewielkim budżecie jak się okazało nie ma zbyt wielu modeli godnych uwagi. Również kwota jaką zdecydowałem się przeznaczyć spowodowała, że wybór musiał odbyć się „na zimno” z wyjątkową rozwagą. Nie lubię tracić pieniędzy a kwota 25 tys jest dla mnie bardzo wysoka, dlatego wybór musiał być warty każdej wydanej złotówki. Chario firma w Polsce mało znana a przy tym bardzo niedoceniana oferuje takie właśnie produkty. Wcześniej byłem zadowolonym posiadaczem Chario Constellation Delphinus, których zastąpienie okazało się wcale nie być takie proste jeżeli nie zapewnimy dużo wyższego budżetu. W sieci można znaleźć zasadniczo dwie recenzje Chario Aviator Cielo napisane profesjonalnie przez redaktorów z branży audio, jednak moja pseudo-recenzja może być na tyle przydatna, że jest pisana przez zwykłego użytkownika a do tego poparta zakupem opisywanych głośników. Tytułem wstępu przybliżę przesłanki jakie mi towarzyszyły w moich poszukiwaniach. Przyznam, że początkowo szukając kolumn do swojego zestawu nie brałem pod uwagę tego modelu a szukałem kolumn w budżecie do max. 30 tys za nowe. Moje poszukiwania od początku były mocno sprecyzowane, narzuciłem sobie kilka zasadniczych warunków a mianowicie: · kolumny muszą być markowe, uznanego producenta z długoletnim doświadczeniem w branży. · żadnych manufaktur, tylko firmy z odpowiednim zapleczem technologicznym. · produkt nie mógł być zrealizowany na głośnikach typu tuba lub wstęga. Wyjątkiem był głośnik coaxialny stosowany przez Tannoy’a. Wykluczyłem również wszelkiego rodzaju głośniki szerokopasmowe. · ostatni warunek, który jednak okazał się chyba najtrudniejszy do spełnienia był taki, że kolumny muszą być po prostu ładne a dokładnie muszą się podobać mojej żonie. Z miejsca odpadały więc kolumny wielkości szafy gdańskiej oraz coraz to modniejsze konstrukcje na dużych głośnikach basowych (10cali wzwyż). Z tak przyjętymi założeniami okazało się, że wybór nie będzie łatwy. Jednak udało się wytypować kilku zawodników do przesłuchania. Na pierwszy ogień poszły Focale Elektra 1028Be2. Nie będę się rozpisywał, beznamiętne granie, zero emocji. Jako jedyny plus można podkreślić bardzo dobrą górę, grały rozdzielczo i gładko w tym paśmie. Kolejnym kandydatem była firma Tannoy. W tym przypadku skupiłem się na modelu DC10Ti, chociaż posłuchałem również z ciekawości dwóch innych. Tannoy zagrał dużo lepiej, niezwykle szczegółowo i rozdzielczo. Problemem okazały się gorsze jakościowo realizacje oraz co mnie bardzo zdziwiło mocno kierunkowe granie. Wystarczyło przechylić głowę 50-70 cm w bok aby dany instrument grający po prawej stronie sceny znalazł się w centrum. Tannoye również sobie odpuściłem. Z braku pomysłów na dalsze odsłuchy zdecydowałem się skierować w stronę nieco mniej znanych firm ale również cenionych w audio. Przyjmując zaproszenia naszego forumowego kolegi (jeszcze raz serdecznie dziękuję za zaproszenie i pozdrawiam) postanowiłem przekonać się jak wypadną kolumny firmy ART model DECO 8. Będąc blisko Krakowa skorzystałem także z okazji by posłuchać czegoś z oferty Chario. Odsłuch odbył się w Nautilusie który jest jednocześnie dystrybutorem taj marki w Polsce. Tak jak ART’y nie trafiły w moje upodobania tak Chario Aviator Cielo okazały się strzałem w dziesiątkę. Seria Aviator jest na rynku od niedawna, składa się z kilku różnych gabarytowo i cenowo modeli. Dwa pierwsze to modele podstawkowe Ghibli i Nobile oraz trzy podłogowe: Amelia, Cielo i Aria. Nie będę się rozpisywał odnośnie parametrów poszczególnych modeli, zainteresowani znajdą potrzebne dane w sieci. Mnie konkretnie zainteresował ze względu na gabaryty i cenę model Cielo. Jest to konstrukcja trójdrożna, czterogłośnikowa, z obudową typu bas-refleks. Rozwiązanie w miarę często spotykane ale Chario poszło krok dalej. Bas-refleks bowiem skierowany jest bowiem w dół tak samo jak jeden głośnik niskotonowy, drugi głośnik niskotonowy również nietypowo znajduje się z tyłu obudowy. Niech nikogo nie zrazi taki niespotykany układ głośników niskotonowych, Chario posiada bogate doświadczenie i umiejętności w projektowaniu tego typu układów. Ogólnie konstrukcja składa się z trzech głośników 165 mm wykonanych z materiału o nazwie Rohacell oraz tekstylnej kopułki. Kopułka także jest dosyć nietypowa a zasadniczo jej rozmiar 38 mm. Zastosowanie takiego głośnika wysokotonowego spowodowało, że początkowo nie brałem tych kolumn pod uwagę. Ten sam przetwornik stosowany był w modelu Constellation Delphinus którego dobrze z racji posiadania znałem. Okazało się, że albo zwrotnica została o wiele lepiej skonstruowana lub rzeczywiście zmiany wprowadzone w trzeciej generacji tych przetworników są dosyć istotne. Góra pasma w Cielo okazała się świetna. Ogólnie seria Aviator jest dużo lepsza (droższa też) niż Constellation. Nadmienię tylko jeszcze, że głośniki średnio i niskotonowe to konstrukcje stosowane w najwyższej serii Chario - Academy. Wszystkie przetworniki produkowane są przez Chario. Kolumny mają wysokość 104,5 cm. Stoją na gumowych nóżkach, których producent dostarcza dwa komplety. Niektórym takie pływające ustawienie może wydać się złym rozwiązaniem, nóżki są wkręcane, zawsze można je wymienić na inne nóżki lub na dowolne kolce o odpowiednim gwincie. Jak widać na zdjęciach u mnie kolumny stoją dodatkowo na grubych płytach meblowych ale to tylko ze względów ochronnych przed odkurzaczem. Warunek wysokiego współczynnika WAF okazał się spełniony z nawiązką. Chario jak zwykle posiada przyjemny dla oka design oparty na klasycznym włoskim stylu. Czarny matowy front (chociaż przyznam, że upierdliwy w czyszczeniu i pielęgnacji) przepięknie współgra z drewnianymi bokami nadając kolumnom szlachetny wygląd. Przejdźmy od razu do konkretów, nie będę pisał kwiecistych opisów i audiofilskich uniesień. Po prostu Chario to pierwsze kolumny które zagrały pełnym naturalnym dźwiękiem o świetnym wypełnieniu i naturalnej barwie. Czy to dużo czy mało? Okazuje się, że dużo, wcześniej odsłuchiwane kolumny tego nie potrafiły. W zasadzie już po około 30 min byłem prawie pewien, że moje poszukiwania dobiegły końca. Cielo miały wszystko czego brakowało poprzednikom jednocześnie nie mając ich wad. Żeby się upewnić wystarczyło tylko sprawdzić jak się spiszą w różnorodnym repertuarze. Na początku był Rammstein, było dynamicznie i czysto, poszczególne dźwięki nie zlewały się, nie tworzyły jazgotu a podstawa basowa nadawała odpowiedni rytm. Następnie do odtwarzacza trawiło trochę nagrań z audiofilskim jazzem, było rewelacyjnie. Blachy brzmiały niezwykle czysto i perliście, wokale oraz reszta instrumentów miały wyborne wypełnienie oraz lekko, bardzo lekko (tak jak lubię) ocieplony charakter. Dół pasma charakteryzował się świetną dynamiką, kontrolą i zróżnicowaniem w zasadzie w całym przetwarzanym paśmie. Kolumny schodzą naprawdę nisko a jakość basu, pewnie związana ze skomplikowaną budową sekcji basowej jest świetna w tej kategorii cenowej. Kolejne płyty były już mniej audiofilskie: począwszy od delikatnej Norah Jones na zupełnie nieaudiofilsko nagranej płycie Johna Mayera kończąc. Każda płyta zagrała bardzo dobrze. Oczywiście te dobrze nagrane brzmiały rewelacyjnie ale co dla mnie było również niezwykle ważne dobrze brzmiały zwykłe nagrania, nie było dyskomfortu, można było odpłynąć w muzyce. Głośniki są w miarę uniwersalne, przepięknie odtworzą subtelne wokale, jazz, dynamiczny rock a także Rammsteina (symfoniki nie próbowałem). Ogólnie Cielo przedstawiają wybitny stosunek jakość/cena. Nawet droższe kolumny nie zagrały takim kompletnym, zrównoważonym dźwiękiem. Grają bardzo rozdzielczo i świetnie potrafią różnicować barwę poszczególnych instrumentów. Scena jest budowana prawidłowo. Rozciąga się dosyć szeroko, plany budowane są w głąb wypełniając dźwiękiem całe pomieszczenie. Wszystkie „wydarzenia” rozgrywają się naturalnie. Miłośnicy efekciarstwa czy przesunięć fazowych nie będą zachwyceni. U mnie głośniki stoją w pokoju około 22m, sądzę jednak, że nieco mniejsze pomieszczenie również nie będzie przeszkodą, w większym również świetnie się odnajdą. Z moich doświadczeń wynika, że konstrukcje Chario raczej nie stanowią dużego obciążenia dla wzmacniacza. Również w tym przypadku. Cielo posiadają dosyć wysoką efektywność 92 dB oraz minimum impedancji 3.6Ω przy 95Hz co sprawia, że są łatwe do wysterowania. Posiadacze wzmacniaczy lampowych, zwłaszcza tych kilkuwatowych powinni zwrócić na nie swoją uwagę. Moja 6W lampa radzi sobie z nimi bez najmniejszych problemów osiągając wysokie poziomy głośności. Jeżeli ktoś już ma dosyć popularnych konstrukcji jakich w salonach pełno a które po pierwszym dobrym wrażeniu zaczynają męczyć np. krzykliwą górą lub nudzą beznamiętnym dźwiękiem to Chario jest dla niego idealnym rozwiązaniem. Naturalność to chyba najlepsze określenie by opisać charakterystyczne dla firmy brzmienie. Trzeba zapewnić im tylko jak najlepszy wzmacniacz który „wyciśnie” z nich wszystko co najlepsze. Świetnie zagrają zarówno z tranzystorem jak i kilkuwatową lampą. Sprawią, że długo zapomnimy o zmianach kolumn. Zaryzykuję nawet stwierdzenie, że żeby otrzymać naprawdę istotną zmianę jakości musieli byśmy wydać dwa lub nawet trzy razy więcej. Aviator to droższa seria niż Constellation ale na szczęście ze wzrostem ceny wzrosła również jakość generowanego dźwięku, to znacznie lepsze kolumny. Dla osób z mniejszym budżetem świetnym rozwiązaniem wydają się (osobiście nie słuchałem, nie było czasu) modele podstawkowe. Podejrzewam (na podstawie wieloletniego posiadania Delphinusów), że Nobile doskonale nagłośnią nawet dosyć duże 25-30m pomieszczenia. Na koniec podkreślę jeszcze raz walory wizualne. Kolumny są po prostu piękne. Naturalny orzech w każdym świetle wygląda troszkę inaczej co dodaje mu oryginalnego charakteru. Ciesząc się świetnym dźwiękiem stajemy się posiadaczami wyjątkowego wyrobu który przy jednoczesnym zadowoleniu małżonki staje się ozdobą pokoju. Po co patrzeć (i słuchać) na inne kolumny jak są Chario!? Z mojej strony gorąca rekomendacja. Warto posłuchać samemu i się przekonać.

Włoski producent zestawów głośnikowych znany z gustownych drewnianych obudów, tym razem totalnie zaskakuje proponując… budżetowy wzmacniacz stereofoniczny. Bardzo niepozorny Quadro oferuje 50 W na kanał w klasie D, a gwoździem programu jest w nim odbiornik Bluetooth, pozwalający na bezprzewodowe słuchanie z dowolnego urządzenia takiego jak smartfon, tablet, komputer lub inne źródła, które można sparować w tej technologii. Oprócz tego do dyspozycji jest cyfrowe wejście optyczne oraz dwa analogowe: RCA oraz minijack, jest też i wyjście SUB OUT. Wzmacniacz dedykowany jest przede wszystkim do budżetowej serii głośników Reflex, lecz producent deklaruje, że jest na tyle uniwersalny, iż bez problemu napędzi również inne produkty. W dodatku ma on szanse na tytuł mistrza w kategorii najoryginalniejszej obudowy: ścianki wykonano z lakierowanego MDFu, front z korianu, a gałkę głośności – ze złoconego mosiądzu. Quadro kosztować będzie 1 790 PLN. Dystrybucja: Nautilus