virtualfan

Sound Source +48 883 800 299 info@soundsource.pl Chciałem podpytać kolegów, jak odbierają elektroniczną regulację głośności w Tucanie II. Mnie bardzo irytuje, że każde przełączenie źródła zjeżdża do poziomu "fabrycznego". Przy przełączeniu źródeł zawsze na nowo trzeba ustawiać głośność. Drugi problem to czułość wejść, a może caly przedwzmacniacz. A moim starym Musicalu Fidelity A2 żeby posłuchać głośno muzyki, potencjometr głośności stał na 12. W Leemie ten sam poziom hałasu osiągam już na 9. Operuję więc w przedziale, gdzie wzmacniacz dopiero się "rozgrzewa".

Stan forniru, jeżeli ma to dla Ciebie znaczenie, stan głośników, czy nie poodklejane zawieszenie, ew. czy nie były wymieniane, tylko jak to rozpoznać nie wiem. Gąbka na wysokotonowych pewnie będzie wykruszona, ale to standard, można kupić zamienne.

Nie sądzę, ale są na tyle proste do wykonania, że każdy stolarz sobie z tym poradzi. Gorzej z logo firmy, ale od czego są drukarki 3D :-) Jakby co, maskownice mogę zwymiarować.

Nie słyszałem wstazki w ProAc-ach, ale w kilku innych z przedziału 20-50 tys i zawsze robiła dobrą robotę, średnica i góra nabierają innego charakteru, lepsza przestrzeń, równiejsza charakterystyka. Ale to pewnie nie reguła i jak zawsze zależy od implementacji w konkretnej kolumnie

Tak, jest tego sporo w Google Play, nie jest to zapewne bardzo dokładne narzędzie, ale do testów porównawczych zupełnie wystarcza.

Ja ze swojego doświadczenia mogę powiedzieć, że żadne kolce, granity itp. które testowałam nie mają startu do dobrych ustrojów antywibracyjych. Ja swoje kupiłem w grudniu, nastawiony sceptycznie z opcją zwrotu, ale po zamianie w miejsce kolców i kilku upierdliwych, z uwagi na ciężar kolumn, zamianach porównawczych zostały na stałe. Żałuję, że nie zdecydowałem się na ten ruch wcześniej.

To już jest przestrzeń, z którą się polubią, chyba że to typowy kwadrat lub wąski prostokąt 😀

W tej kwestii nie pomogę, nie słuchałem, znam tylko z recenzji w stereolhile i what hifi

https://acoustic.ua/recommendations/800 Tu znajdziesz pomocne narzędzia

Bynajmniej, po prostu nasz narodowy stosunek do innych ludzi mi nie pasuje, tylko tyle. No sprawdźmy teorię z praktyką. Ten sam utwór, ta sama głośność na 9-10, pierwsze zdjęcie bez ustrojów pod wzmakiem, drugie z ustrojami - większe drgania. A gra słyszalnie lepiej :-) P.S. Nie, nie pomyliłem pomiarów, zrobiłem dwa podejścia z podobnymi wynikami.

W tym kraju miodem i mlekiem płynącym nie da się inaczej, trzeba od razu innych obrażać, bo nie mają poglądów takich jak Ty.

Jestem tego samego zdania :-). Sęk w tym, że takie same spostrzeżenia mieli dwaj inni koledzy, testujący je niezależnie i bez wzajemnej konsultacji przed zakończeniem testów. Nie mamy żadnego logicznego wytłumaczenia poza teorią, że to działa w drugą stronę - wzmacniacz przestał wpływać na źródła dźwięku, bo został od nich "odsprzęgnięty". Tyle, że jak się dotyka wzmaka, to nie da się wyczuć jakichkolwiek drgań, po prostu skała.

Te akurat jeszcze trochę prototyp, gliwickiej firmy BennyAudio, robią fajne gramofony, a teraz eksperymentują z nóżkami do nich.

Po Lebenie, który zostawił po sobie dobre wrażenie - to była pierwsza lampa w moim systemie - przeszedł czas na absorbery pod sprzęt. Jestem zdumiony różnicą, jaką robią pod wzmacniaczem, dużo większą niż pod gramofonem. Nie wiem jeszcze dlaczego tak jest, ale polecam spróbować.

Sorki, nie ten wątek ..

To wmontuj stare :-)

Tak z ciekawości pytam - znalazło to jakiś finał? Zbudowałeś ten wzmacniacz?

U mnie na odsłuchach takie cacko. Gra to bardzo zacnie i daje rade. Po raz kolejny utwierdzam się w przekonaniu, iż stwierdzenie, że do napędzenia R 2.5 trzeba pieca z parą to bzdura.

Zgodzę się w 100%, sam trzy lata temu że zdziwieniem odkryłem, że pewiem uznany polski producent sprzedaje urządzenie wykonane wg schematu z radioelektronika z lat chyba 80 tych, zmieniona tylko wartość 3-4 elementów

Od pewnego czasu testuję izolatory IsoAcoustic Gaia III. Można na ich temat znaleźć wiele opinii, także tutaj, https://www.audiostereo.pl/topic/154938-podkładki-izolatory-isoacoustics-gaia-prawda-czy-fałsz/ Uczestniczyłem dwukrotnie w ich prezentacji na AVS, gdzie zetknąłem się z nimi po raz pierwszy i wzbudziły moje zaciekawienie. Wrażenia mam podobne, jak opisują je inni - w porównaniu do fabrycznych kolców wyraźnie lepsza lokalizacja i separacja, więcej detali które wcześniej też były, ale maskowane innymi dźwiękami, czystsza i gładsza góra, czytelniejsze i czystsze wokale, lepsze zrozumienie tekstu piosenek, kapitalna kontrola basu kosztem niewielkiego zmniejszenia jego masy, który w R2.5 zyskuje dodatkowe zróżnicowanie barwy (wiem, dziwnie to brzmi dla basu, ale tak jest) - ale akurat basu w tych kolumnach nie brakuje, więc raczej wychodzi im to na dobre. Oczywiście coś za coś - zmienia się trochę żywość i autentyczność przekazu i współgranie instrumentów. To już zależy, co kto lubi, Stosujecie lub mieliście z nimi styczność? Macie swoje zdanie na ten temat? Jeżeli dobrze widzę, David81 stosuje Soundcare Superspike 4. Jakie doświadczenia z ich stosowania w stosunku do zwykłych kolców?

Witamy :-) Kolor jakby do moich podobny. I kolejny, który musi iść na kompromis pomiędzy ustawieniem kolumn a słuchaniem w ogóle, aż mi lepiej ;-)

Były najbliżej, nie chciało mi się jechać do Białegostoku czy Lublina :-) (chociaż po gramofon się tam pofatygowałem). Poza tym przeważyła cena, która moim zdaniem była bardziej adekwatna, niż u "konkurencji".

No i już wiem, ile latek mają moje R25 🙂. Napisałem do ProAc i odpisali, że są ze stycznia 1996. Zapytałem też ich o pianki, ale u nich kosztują £25.00 sztuka plus przesyłka. To wyjdzie ponad 300zł, trochę dużo jak dla mnie.

Dzięki za dobre słowo :-). Pianki już mam, przyszły w piątek, odezwę się na priva

No tak, jak się rzekło A to trzeba i Be 😄 Moje kolumny nie mają jeszcze napisów ProAc na koszach, są zatem - jeżeli wierzyć internetowi - z pierwszego okresu produkcji (noszą numer 360). Nie znam dokładnej daty produkcji (sprzedający zapodział już paragon). Podobno nie były bardzo eksploatowane, podobno... Upływ czasu pozostawił odbarwienia forniru pod maskownicami, będę rozmawiał ze znajomym stolarzem, czy są na to jakieś (poza farbą i wałkiem 😉) tricki znane tylko wtajemniczonym. Sam fornir ma także tu i tam lekkie obicia i przetarcia, ale jak na swój wiek naprawdę wyglądają dobrze. Oczywiście, gąbki wysokotonówek są już wykruszone i sparciałe, więc czeka je wymiana. Niestety na nieobrandowane zamienniki. Rozmiar kolumn (wyższe prawie o 15 cm od poprzednich bowersów) wymusił lekką rearanżację mebli na ścianie (wymiana jednej szafki na niższą). W sumie, te 15 cm przez ostatnie cztery lata skutecznie hamowały zakusy na zmiany (a duże były, oj duże). Jestem bardzo wdzięczny małżonce za akceptację kolumn, których WAŻ - sam to przyznaję - jest naprawdę niski (bowersy były czarne). Nie pasują nam dosłownie do niczego 😄 (no może do gramofonu, ma zbliżony kolor forniru). Ale przeważyły dwa aspekty: argument, że marzenia trzeba spełniać oraz uznanie żony dla kunsztu wykonania kolumn i regularności forniru na obu paczkach. No i może jeszcze stwierdzenie kolegi, że "skrzynki oklejone czarną folią może mieć każdy frajer, a fornir w stylu sekretarzyka Ludwika XIV tylko wybrani". Jak pisałem wcześniej, warunki lokalizacji kolumn nie są podręcznikowe ale stawiam zakład, że jest to bolączka większości audiofili. Jak mruczą w systemie? Kiedy słuchałem ich u poprzedniego właściciela, słychać było potencjał (mój kolega był pod wrażeniem). Ponieważ stały ok 1,5 m od siebie w kwadratowym pokoju, scena była średnio satysfakcjonująca, a pomimo odległości 1 m od tylnej ściany bas był monstrualny (stąd wyartykułowane wcześniej obawy). Lubię bas (jak stwierdził kolega, w naszym wieku już tylko to słychać 😄) ale w odpowiednich proporcjach do całości, a nie jako pasmo dominujące. Miałem to szczęście, że sprzedający zgodził się mi je wypożyczyć.... i tak już zostały. Trzy największe zaskoczenia: (1) wrażenia takie, jak je zapamiętałem ponad dwadzieścia lat temu słysząc je jeden jedyny raz, (2) mój leciwy Musical Fidelity A2 (25 W w klasie A) napędza je bez najmniejszej zadyszki na poziomach głośności, na które mogę sobie pozwolić (3) bas pomimo ustawienia kolumn jest bardzo poprawny, o czym za chwilę. Scena jest szeroka, wychodzi nieznacznie na boki poza głośniki, i satysfakcjonująco głęboka. Gdzie bowersy kończyły rysować głębię, proaki ciągną ją dużo dalej. Co ciekawe w tych kolumnach: nawet stojąc przy jednej słychać przestrzenność jej grania. Nie tylko: kanał L, kanał P. Idąc od góry: wysokie są nieco stonowane, ale wystarczająco dźwięczne i oddające niuanse talerzy i wszelkich "przeszkadzajek". Średnica jest bardzo dużym atutem. Co prawda nie jest tak angażująca, jak w bowersach (25 lat użytkowania odcisnęło swoje piętno), ale na pewno jest bardziej neutralna i zróżnicowana, subiektywnie przekazuje więcej informacji, więcej smaczków, wybrzmień. Teraz po prostu gra bliżej prawdy, nie moich upodobań 🙂. No i bas - ten robi największe wrażenie. Po pierwsze, uczestniczy w niebywały sposób w kreowaniu przestrzeni - nie słyszałem tego w zbyt wielu kolumnach. Jest bardzo zróżnicowany, prezentuje wiele tekstur i barw. Jest szybki, jeżeli został tak nagrany i ciągnie się, kiedy... został tak nagrany. Bas po prostu gra, jak reszta pasma, nie tylko bum, bum, bum. Przy tym schodzi tak nisko, chyba nawet PMC z linią transmisyjną nie robią takiej roboty. Przy tym w ogóle nie dominuje - a tego się najbardziej obawiałem. Moim zdaniem, całość pasma jest dobrze zgrana, zintegrowana, nie ma jakichś istotnie odbiegających od reszty górek lub dołków. Rewelacyjnie prezentują się instrumenty strunowe, szczególnie kontrabas i gitara - słuchać (i czuć) wibrowanie powietrza w podle rezonansowym, jego zróżnicowanie. Pięknie prezentuje się też fortepian. Gra dużym dźwiękiem, nie słychać żeby był jakoś ograniczany. Na tych kolumnach dopiero słychać różnice w elektronice (podpinaliśmy Haiku SOL II), bowersy miały tu swoje ograniczenia. Kończąc przynudzanie - jestem bardzo zadowolony ze zmiany. Teraz pewnie przyjdzie kolej na wzmacniacz...