O muzyce:
Wybitna płyta wybitnego (wtedy) muzyka w szczytowej formie. Płyta do dziś ma wspaniałe momenty i absolutnie nie zestarzała się, co trudno powiedzieć o większości polskich płyt z tego okresu. Nagrana na JJ '71 w mistrzowskim składzie: lider-Makowicz-sekcja: Jarzębski-Mały. Od początku słychać silne otwarcie lidera na jazzowy świat, szczególnie bliskie jest mu elektryczne granie Milesa. To dobrze, bo Urbaniak ma swój głos i swój niepowtarzalny sound. Jakieś 15 lat później zagra słynne solo u Milesa i będzie to najlepsze solo na całej znakomitej i kultowej już płytce Tutu... Dlaczego? Posłuchajcie koniecznie tego nagrania! Rewelacja!

O dźwięku:
Doskonały remaster: brzmienie jest znacznie lepsze, niż na wydanej wcześniej płycie Polish Jazz vol.9 (dodatkowo dodany został do tego wydania projekt Michał Urbaniak Constellation, co stanowi poważny błąd merytoryczny poprzedniej edycji, do tego ohydna postpereelowska okładka i bzdurny esej). Płyta warta każdej wydanej złotówki i jedna z najlepszych moim zdaniem polskich płyt jazzowych. Zakup konieczny.