ZAP Projekt - ZAP TeXtreme Reference Monitor

Kolumny grają świetnie. Są szczegółowe, mają świetną przestrzeń i potrafią totalnie zniknąć. Mam pomieszczenie 40m2 ale kolumny tworzą trójkąt z miejscem odsłuchowym 2,5x2,5x2,5m i w takim pomieszczeniu potrafią przywalić basem. Generalnie strojone są liniowo ale ilość detali na środku jest niesamowita. Namacalność instrumentów czy wokali na sporo lepszym poziomie niż scan z serii revelator/iluminator. Polecam bardzo. Za tą cenę dostajemy absolutnie najwyższy poziom dźwięku który kładzie na łopatki wielu innych producentów wliczając nawet polskie manufaktury które już oferują świetny stosunek jakości do ceny. Trzeba przyznać że ZAP przebija ich.

Kolumny zbudowane na 7,5-calowym średniotonowym oraz wysokotonowym z serii TeXtreme, w obudowie z litego drewna jesionowego. Z wyglądu prześliczne, pomalowane lakierem bezbarwnym, ważą 9.8 kg, są idealne wagowo do posadowienia na izolatorach Isoacoustics Iso-Puck mini.

Skuteczność 90 dB, impedancja 4 ohm. Co mnie do nich przekonało: nie wymagają mocnych wzmacniaczy, grają z Audion Sterling - 12W lampą single ended. Połączenie TeXtreme z lampą jest niesamowite, gdyż potrafi ono pokazać wszystkie niuanse w skali mikro, które ten głośnik jest zdolny wydobyć. Podłączałem je również z Bladelius Brage i z Amplifon SET 42 – z oboma jest świetnie, a z SET 42 wybitnie! Niemniej 12W w pokoju 27m nie pozwala na przekręcenie gałki głośności dalej niż na godz. 11-tą, bo robi się już bardzo głośno.

Grają dźwiękiem dużym, ekspansywnym, wychodzącym na pokój. To zwraca szczególną uwagę, bo zdają się przeczyć prawom fizyki, w szczególności, gdy słucha się głośno, a te niewielkie monitorki mają jeszcze dużą rezerwę na oddanie skoków dynamiki.

Wszystko to przy solidnej, mocnej, obecnej podstawie basowej, budującej stabilny fundament i dającej dźwiękowi dociążenie. Bas z nich to klasa: mocny, dynamiczny, wypełniony i wystarczająco konturowy; ma przy tym takie urzekające „puknięce”, taki rodzaj pchnięcia, które jest bardzo efektowne. Sądzę, że sztywność membrany TeXtreme pozwala na wywołanie takiego efektu. Nie ma się wrażenia otrzymywania basu z monitora, bo kreacja dźwięku jest tak spójna i kompletna, iż wydaje się, że rozciągnięcie pasma jest duże.

Największą uwagę przykuwa w TeXtreme Reference Monitor poziom szczegółowości dźwięku. Szczegółowość, detaliczność ociera się już o poziom referencyjny, wszystkie dźwięki w średnicy są rozbierane na czynniki pierwsze, zaś wybrzmienia, drobinki, przeszkadzajki to już crème de la crème.

Prezentacja jest przy tym fantastyczne uporządkowana i zniuansowana, wszystkie dźwięki na scenie mają swoje miejsce w szeregu - z zachowaniem właściwych proporcji - nic nie krzyczy, nie wychodzi przed szereg, ale przede wszystkim nic, a nic nie jest schowane.

Wielkie wrażenie robi muzyka, w której dużo się dzieje, jest mnóstwo głośnych instrumentów, szybkie tempo, hałas, galopada... Wszystko jest dokładnie pokazane, każdy dźwięk wybrzmiewa,  porządek na scenie jest wzorowy, a przy tym duch muzyki nie ginie.

Jedna cecha, wynikająca chyba z właściwości brzmienia SB TeXtreme: strojenie monitorów ZAP jest liniowe, ale mimo to średnica jest lekko pierwszoplanowa, zawsze doświetla główne wydarzenia muzyczne i wokale.

Stereofonia jest spektakularna, nie tylko jeśli chodzi o umiejscowienie drobnych dźwięków w przestrzeni, ale o ścisłe wypełnienie sceny dźwiękiem, kreowanie ogólnej aury, z wyraźnie wyciętymi źródłami pozornymi.

A wszystko to co powyżej, przy zachowaniu ogromnej muzykalności. Muzykalności bezwzględnie wciągającej i angażującej, ale nie przez podgrzanie barw, czy wypchnięcie środka, ale poprzez oszołomienie ferią szczegółów i prezentowanych planów: pierwszo, drugo i trzeciorzędnych.

Całość prezentacji jest bardzo wyrazista, ale tak jakby pociągnięta leciutką, cieniutką patyną, jak gdyby obraz był delikatnie podmalowany pastelami. Taka pastelowość brzmienia jest jednak tylko drobną przyprawą, która chroni przed wyostrzeniem, bo dźwięk jest całościowo bardzo wyrazisty, czysty i dobitny.

Głosy, instrumenty są odpowiednio nasycone – ale bez nadmiernego dociążania - a przy tym monitory rysują mocny kontur pojedynczych dźwięków. Całościowo temperatura prezentacji jest ustawiona na 0, w stronę przejrzystości, ale wcale nie chłodnej, tylko umilonej leciutką bryzą.

Drewniaczki są genialne przy cichym wieczornym słuchaniu, dzięki perfekcyjnej umiejętności niuansowania dźwięków oraz obecności podstawy basowej nawet przy niskich poziomach głośności.

Uniwersalne co do gatunków muzycznych, grają wszystko, w tym znakomicie ciężki rock i metal (!), zaś słabe realizacje oraz stare nagrania są traktowane bardzo łaskawie i podawane zadziwiająco przystępnie.

Używam lampy KT77, z którą jest szybko, przejrzyście, zdecydowanie, momentami nawet dobitnie, ale bez utraty muzykalności. Z lampą Shuguang 6CA7-T jest urokliwie: średnica staje się bardziej  nasycona, zaś wysokie tracą lekko na mocy, ale zyskują w aspekcie cieniowania i niuansowania. Z Bladelius Brage wszystko jest tak jak powinno być - klasowy dźwięk. Jednakże zdolność tych głośników do pokazywania szczegółów i zdarzeń w skali mikro, a także możliwość wysterowania ZAP niewielkimi mocami, predysponuje je, moim zdaniem, do podpinania do szklanych baniek.

Dodatkowo, skala brzmienia tych monitorów oraz możliwość głośnego grania bez zniekształceń, umożliwia zastosowanie w pomieszczeniach większych niż te, w których tradycyjnie umieszczamy kolumny podstawkowe.