Nordost - Heimdall

Nordost Heimdall- opis dotyczy wersji pierwszej kabla

Absolutnie najlepszy kabel głośnikowy z którym miałem do czynienia. Wzbudził zachwyt już przy pierwszym wpięciu do systemu i mimo upływu czasu nadal jestem pod wrażeniem tego co potrafi zrobić z dźwiękiem. Miałem kable bardzo dobre, Heimdall jest genialny.

1.przestrzeń- spektakularna, holograficzna, przekraczająca obrys pokoju odsłuchowego

2.nadzwyczajna precyzja ogniskowania poszczególnych planów i źródeł pozornych

3.rozdzielczość i czystość sopranów

4.piękna, naturalna barwa średnicy

5.wszystko co powyżej harmonijnie zgrane w muzykalny, wciągający przekaz

6.o basie niewiele mogę powiedzieć. Mój Heimdall jest mono-wire, więc w Dali Grandach do sekcji niskotonowej muszę używać zworek. Ważne że udało się je skutecznie dobrać- bas jest pełnokrwisty i świetnie komponuje się z resztą

Heimdall jest kablem neutralnym i tego samego wymaga od toru. Nie ma litości. Pokaże każde słabe ogniwo, nawet jeśli to będzie kabel do zasilania listwy. Co ciekawe, okazuje miłosierdzie dla gorzej zrealizowanych płyt, ale... do pewnych granic. Jeśli w nagraniach jest odchudzona średnica, "bogaty" przełom środka i góry, albo nadmiar sopranów, to nie da się tego słuchać. Freddie Mercury na Made in Heaven świszczy i syczy, Michael Jackson brzmi jasno i chudo, DM brzmi genialnie np. na Exciterze ale tragicznie w Black Celebration itd.

Podsumowując- hi-endowy przewód na lata. Nie słuchałem Heimdalla z nowej serii. Ani kabli teoretycznie lepszych (bo jeszcze droższych). Może kiedyś. Teraz nie czuję takiej potrzeby. Jestem syty.

Opinia dotyczy wersji N2 Heimdall 2.

Bezwzględnie najlepszy kabel głośnikowy jaki miałem w rękach ... i uszach.

W zasadzie bez wad, za to zalety powalają.

Przestrzeń, przejrzystość, stereofonia, zrównoważenie poszczególnych rejestrów, barwa, niesamowicie głęboki i perfekcyjnie kontrolowany bas - wszystko to przyprawia o zawrót głowy. Ale najlepsze jest to, że te wszystkie wyczynowe elementy składają się na piękny muzykalny obraz dźwiękowy. Muzyka przykuwa uwagę ale nie męczy - płynie z każdą kolejną wycyzelowaną nutą. Urzeka ta nieprawdopodobna pewność, "rezerwa brzmieniowa", która cechuje tylko hi-endowe zabawki.

Nie da się po prostu wyłączyć sprzętu i odejść.

Niezwykle rzadko podchodzę do elementów toru audio całkowicie bezkrytycznie - wydaje mi się, że w trakcie testów zawsze znajdę coś, do czego będę mógł się przyczepić i pokręcić nosem. To jeden z wyjątków - minusy (jak wyżej) są mocno naciągane (w końcu coś napisać musiałem)

Dwa dodatkowe komentarze:

1. Jeśli myślicie, że kupując Red Dawn'a uzyskacie 90% możliwości Heimdall'a za 60% jego ceny, to się niestety mylicie...

2.... uważam cenę RD (5.300) za nieadekwatną do jego możliwości, za to cenę Heimdall'a (9.300) za ... okazyjną!!. Dlatego cenę umieściłem i w plusach i minusach ... no bo w gruncie rzeczy krew człowieka zalewa, kiedy ma wydać prawie 10kPLN na metalową tasiemkę.

Wiem już co chcę na gwiazdkę.