Nameless - Blue

Trzeci z odsluchiwanych kabelkow Nemeless\'a - tym razem blue (niebieski nie byl wiec moze mial byc w zalozeniu smutny). Kilkudniowe odsluchy wypadly akurat w okresie po ponad tygodniowym sluchaniu wylacznie winyla, stad roznice miedzy Blue a moim Lexusem (ktorym na codzien jest podlaczony CD) nie rzucaly sie za bardzo w uszy. Pierwsze wrazenienie - poprawne granie w calym zakresie. Bas, w przeciwienstwie do Reda i Blacka nie schodzi zbyt nisko, acz jest dobrze kontrolowany, punktowy, dosc roznorodny. Srednica barwna, minimalnie ocieplona, nie dorownujaca tej Lexusa, brakuje wypelnienia. Gora wydaje sie byc najmocniejszym atutem tego kabelka - tzn wrazenie jest takie, ze jest jej wiecej i ze niesie wiecej szczegolow niz Lexus. Wrazenie to postanowilem zweryfikowac podlaczajac na koniec Lexusa - juz po kilku utworach nasunelo mi sie jedno okreslenie - gory w Blue jest wiecej ale srednica jest szczuplejsza - to troche tak jakby ta sama ilosc informacji zostala rozciagnieta na nieco szersze pasmo - stad ubylo dzwieku w srednicy a przybylo nieco na gorze. Generalnie niezly kabelek, ale chyba najslabszy z testowanej trojki.

Do tej pory używałem kilku samorobnych kabelków DIY, z innymi nie mam wielkiego doświadczenia. Kable testowałem na Marantzu przy class A słuchając wyłacznie muzyki klasycznej, ponieważ tylko w tym materiale muzycznym czuje odpowiednio osłuchany.

Ze względu na to, że testowany zestaw to skromna budżetówka, która, jak wiadomo, jest zdecydowanie mało czuła na interwencje kablowe, będę powściągliwy w ocenach. To bowiem mogą okazać sie krzywdzące w zastosowaniu interkonektu Namelessa w droższym sprzęcie.

Wsłuchalem się przede wszystkim w bachowskie kantaty (6,85,180) pod Coinem z udziałem Scholla.

Efekt: trudno dostrzegalny, z wyjątkiem lekkiego rozjaśnienia, które przy samej górze uwypuklało Schollowskie "tss", co było irytujące.

Odniosłem wrażenie, że nieco zmienił się obraz sceny muzycznej. O ile przy Schollerze była ona dość jasno zdefiniowana, to Blue trochę przestawił bas, który jednocześnie nie znalazł jasnego oparcia na scenie.

To jedyne różnice, które udało mi się wyłowić. Jeszcze raz podkreślam jednak, że różnica byla minimalna, choć słuchając króciutko tego samego kabelka u kooka (lepszy zestaw) odniosłem podobne wrażenie.

Ocenę (obligatoryjną), którą wystawiam poniżej proszę zatem potraktować raczej jako wstrzymanie się od glosu

Zacznę od tego, że moje dotychczasowe – skromne – doświadczenie w dziedzinie audiolubstwa interkonekty każe traktować jako najmniej istotny element toru audio. O ile nie mam żadnych wątpliwości co do tego, że kablami głośnikowymi można wiele zmienić, to różne słuchane do tej pory IC, z mało ekstrawaganckiego przedziału cenowego do 500 PLN, różniły się dla mnie bardzo nieznacznie, no może poza węglowym VDH, który obcinał mi część pasma i oczywiście poza ‘no name’owymi’ kabelkami z pudełka, które wyraźnie zamulały dźwięk. Z uwagi na te doświadczenia koniec końców posprzedawałem różne kabelki i zostawiłem sobie DIY z Cordiala, który mi wystarcza.

Czego zatem oczekuje od IC? – neutralności i nie przeszkadzania reszcie systemu w graniu. Nameless blue spełnia ten warunek, niczego nie podbija, niczego nie wycina. Scena jest prawidłowo budowana tak wzdłuż, jak i wszerz; całe pasmo odzwierciedlane jest bez zniekształceń, czuje się przestrzeń i stereofonię. W porównaniu do Cordiala zauważyłem rozjaśnienie dźwięku (tu moje obserwacje pokrywają się z poprzednim recenzentem) i mojemu systemowi zrobiło to raczej dobrze (tu nasze opinie są rozbieżne). Być może rzeczywiście należałoby uważać z używaniem blue w jasnych systemach.

Podsumowując: dobry kabelek, w ogóle go nie słychać!

Pierwszym wrazeniem po podłączeniu Blue, jest kapitalne oderwanie dzwieków od kolumn. Scena dzwiękowa jest bardzo szeroka, a lokalizacja instrumentów bardzo precyzyjna. W porównaniu do Blacka, pierwszy plan jest cofniety za linie kolumn, co troche spłyca głebie sceny. Do kolejnych zalet należy dynamika, zarówno mikro, jak i w skali makro. Bas jest szybki i punktowy, ale jak potrzeba to potrafi zejsc w niskie rejony. W porównaniu do Blacka jego charakter jest zdecydowanie jasniejszy , co w moim systemie spowodowało zbytnią jaskrawość. Srednica jest mniej barwna niz Blacku. Ogólnie dzwięk jest bardzo przejzysty i nasycony powietrzem. Blue bedzie pasował do systemów potrzebujących ożywienia, może niezle pasowac do lampy.

Ocena dzwieku Blue i Blacka odnosi sie w kategoriach absolutnych, sa to bardzo dobre przewody, ale o różnym, odmiennym brzmieniu.

Ocene jakosc/cena daje podobnie jak w Blacku 5, wierząc, że cena bedzie skalkulowana na rozsądnym poziomie ( poziom Veluma :-) hahahahah )